ผู้สร้างสรรค์:พระมหามนตรี (ทรัพย์)
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
←รายชื่อ: ม | มหามนตรี (ทรัพย์), พระ (พ.ศ. ?–?) |
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ รับราชการและมีชีวิตอยู่ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว[1] มีผลงานเป็นกวีนิพนธ์หลายเรื่อง ส่วนใหญ่เป็นแนวตลกและเสียดสี | พระมหามนตรี ชื่อตัวว่า ทรัพย์ ไม่ทราบปีเกิดปีตาย เป็นบุตรชายคนโตของนายน้อมกับนางอิน และเป็นปู่ของหม่อมเฉื่อยใน
งาน[แก้ไข]
งานที่เกี่ยวข้อง[แก้ไข]
- บทวิเคราะห์วรรณกรรมยุคศักดินา, โดย จิตร ภูมิศักดิ์ (2500) (ต้นฉบับ)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ ฐานข้อมูลนามานุกรมวรรณคดีไทย. (ม.ป.ป.). พระมหามนตรี (ทรัพย์ ยมาภัย). สืบค้นจาก https://www.sac.or.th/databases/thailitdir/cre_det.php?cr_id=125.

งานที่บุคคลนี้สร้างสรรค์ขึ้น ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก
