พระราชพงสาวดารกรุงเก่า (ฉบับหลวงประเสิด)/จารึกวัดจุลามนี
เมื่อกำลังพิมพ์พระราชพงสาวดารนี้หยู่ สมเด็ดพระเจ้าลูกยาเทอ เจ้าฟ้ากรมขุนลพบุรีราเมสวร์ สเด็ดไปตรวดราชการหัวเมืองฝ่ายเหนือ ได้ประทานสำเนาอักสรจารึกแผ่นสิลาหน้ามนทปพระพุทธบาทจำลองวัดจุลามนีเมืองพิสนุโลกแก่หอพระสมุดวชิรญาน จึงได้คัดมาพิมพ์ไว้ไนที่สุดนี้ เพื่อประกอบความเข้ากับพงสาวดาร ดังนี้
ลุสักราช 826 ปีวอกนักสัตร อันดับนั้น สมเด็ดพระรามาธิบดีสรีบรมไตรโลกนาถบพิตรเปนเจ้าไห้ส้างอารามจุลามนีที่จะสเด็ดออกซงมหาภิเนสกรม ขนะนั้น เอกราชทั้งสามเมือง คือ พระญาล้านช้าง แลมหาราชพระญาเชียงไหม่ และพระญาหงสาวดี ชมพระราชสรัทธา ก็แต่งเครื่องอัสถบริขารไห้มาถวาย
ลุสักราช 827 ปีรกานักสัตร เดือน 8 ขึ้น 14 ค่ำ ครุเทพวาร สมเด็ดพระรามาธิบดีสรีบรมไตรโลกนาถบพิตรเป็นเจ้าสเด็ดซงพระผนวช แลสมเด็ดพระราชเอารสท่านกราบลงกับพระบาท แล้วก็สู่พระราเชนทรยาน แลท่านก็ไห้บวดพระสงค์ปริวัตรก่อนห้าพระองค์ แล้วท่านจึงซงเครื่องบรรพชิต แลพระสงค์บวดโดยสเด็ดทั้งสี่คนะ 2,348 พระองค์ แต่สมเด็ดพระรามาธิบดีสรีบรมไตรโลกนาถบพิตรเป็นเจ้าซงพระผนวชหยู่ได้แปดเดือน สิบห้าวัน ครั้นเถิงเดือนห้า สมเด็ดพระเอารสท่านแลพรึธามาตย์ทั้งหลายถวายบังคมขออันเชินพระองค์สเด็ดลาผนวชช่วยครองราสดรกัมทั้งปวง ท่านก็สเด็ดปริวัตร แล้วก็ล่องลงมายังกรุงพระมหานครสรีอยุธยา.
พุทธสักราชได้ 2222 ปีปลาย 10 เดือนห้าวันวอกโทสก (จุลสักราช 1042) รุ่งแล้วห้าโมง หลวงสิทธิมหาดเล็กรับพระราชโองการ แลหมื่นราชสังคการีรับหมายรับผ้าพระราชทาน ไห้พระครูธัมไตรโลกนาถราชมุนีสีลวิสุธาจารย์อธิการนะอารามจุลามนีทาบรอยพระพุทธบาทด้วยพระเดชสมเด็ดพระบรมบพิตรพระราชสมภารธรรมิกราชาธิราชเจ้าผู้ประเสิดไนภพ มีพระโองการตรัดไห้อนุญาตไห้ไปประดิสถานไว้นะอารามวัดจุลามนีเปนที่นมัสการแด่สมนะพราหมนาจารย์แลประชาราสดรอันมิได้มานมัสการพระพุทธบาท แลจึงพระราชทานแผ่นสิลาควน(ถุทุนา)พระพุทธบาทแลแผ่นสิลาแผ่นหนึ่งไห้ลงจารึกพระราชวงสาวดารแลพระราชตำราแลกัลปนาข้าพระจุลามนีอันประจุพระเกสา แลเปนข้าพระพุทธบาท ลุสักราช 1043 ปีรกา ตรีนิสก วันสุกร ขึ้นค่ำหนึ่ง ยามสุกร 10 ชั้นเริกส์ 21 รับพระพุทธบาทประดิสถานไว้ไนมนทป
ตำรานี้พิจารนาแล้วและปิดตรามนุสถือสมุดพระสรีสุเรนทราธิบดีอภัยพิริยาพรหมเทพราชมาตยาธิบดีสรีกลาสมุดสมุหพระสุรัสวดีประจำอักกรไว้กลาง(ขหนบ วน)สก เดือนอ้าย ขึ้นสิบเบ็ดค่ำ รกานักสัตร ตรีนิสก จึงพระสรีสรรเพ็ชญ์สมเด็ดพระรามาธิบดีสรีสินทรบรมมหาจักรพัดิสวรราชาธิราชเมสวรธรรมิกราชเดโชชัยบรมเทพาดิเทพตรีภูวนาธิเบสรโลกเชตวิสุทธิมกุตพุทธางกูรบรมจักรพัดิสวรธรรมิกราชาธิราชอันประเสิด สเด็ดหยู่ไนพระที่นั่งสรีสุริยาสน์อมรินทราชมหาสถานโดยอุตราภิมุข จึงพระพิมลธรรมอนันตญานสุทธอุดมราชกะวีสรีสงคบรินายกติปิดกธรวรญานคำภีรสธัมราชมุนีบพิตรถวายพระพรทูนพระกรุนาว่า เมืองพิสนุโลกแต่ก่อนนั้นมีข้าพระเปนกัลปนาพระราชทานอุทิสไว้สำหรับพระอาราม แลบัดนี้ ข้าพระทั้งปวงแตกฉานซ่านเซนหยู่ แลคนเปนเดิมข้าพระไปหยู่อื่นนั้นควนภิกกุ...(สิลาชำรุด)...ทังสิบแปดคนนี้เปนข้าพระนะอารามจุลามนี...(ชำรุด)...สิบแปดคนนี้และถวายไว้ไห้คงเปนข้าพระนะอารามจุลามนีตามเดิมมาแต่ก่อนแล้ว ถ้าบุคคลผู้ไดแลเอาคนข้าพระสิบแปดคนอันพระกัลปนาพ...(ชำรุด)...ท่านไว้เปนข้าพระอารามพระจุลามนีไปไช้สอยกิจราชการ...(ชำรุด)...ไปทำสิ่งไดสิ่งหนึ่ง...(ชำรุด) บุท...(ชำรุด)...จงไปตกนรกหมกไหม้ไต้บาดาลได้ทุขนิรันดร แล้วหย่าได้พบพระพุทธพระธัมพระสงค์จงทุกชาติเลย ๚