ข้ามไปเนื้อหา

ราชาธิราช (2432)

จาก วิกิซอร์ซ
ดูฉบับอื่นของงานนี้ที่ ราชาธิราช
เล่ม เนื้อหา
1 ตั้งแต่พระเจ้าอะลังคจอสูทิวงคต พระราชโอรสได้เสวยราชสมบัติแทน ทรงพระนามพระเจ้าอะนันทะไชย ไปจนถึงมะกะโทพาพระธิดาพระร่วงหนีไป
2 ตั้งแต่อะขะมะมอญคิดขบถต่อเจ้าภุกาม จนมะกะโทครองเมืองเมาะตะหมะเปนพระเจ้าฟ้ารั่ว จนถึงพระร่วงเจ้าให้เอาพระยาช้างเผือกมาถวายพระเจ้าฟ้ารั่ว
3 ตั้งแต่พระยาอายจาวได้เสวยราชสมบัติในเมืองเมาะตะหมะเปนพระเจ้าช้างเผือก แล้วพระตะบะให้หนังสือไปถึงพระมหาราช เจ้าเมืองเชียงใหม่ ให้ยกทัพมารวมกันตีเมืองเมาะตะหมะ
4 ตั้งแต่พระยาน้อยพาตะละแม่ท้าวหนีไปเมืองตะเกิง พระเจ้าช้างเผือกให้ตามไปจับตัวมาได้ทั้งสองคน ให้จำโทษไว้ ไปจนถึงสมิงมะราหูกับพระมหาเทวีทำชู้กัน
5 ...
6 ...
7 ...
8 ...
9 ...
10 ...
11 ...
12 ...
13 ...
14 ...
15 ...
16 ...
17 ...
18 ...
19 ...
20 ...
21 ...
22 ...
23 ...
24 ...
25 ...
26 ...
27 ...
28 ...
29 ...
30 ...
31 ...

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก