อินโดจีนฝรั่งเศส (Indochine Française) คือ อาณานิคมฝรั่งเศสซึ่งฝรั่งเศสจัดตั้งเป็นสหภาพขึ้นใน ค.ศ. ๑๘๘๗ (พ.ศ. ๒๔๓๐) ในครั้งนั้น สหภาพนี้ประกอบด้วยอาณานิคมญวนใต้ (Conchinchine) ซึ่งฝรั่งเศสได้เข้าถืออำนาจปกครองเมื่อ ค.ศ. ๑๘๖๒ (พ.ศ. ๒๔๐๕) เขมรซึ่งได้เมื่อ ค.ศ. ๑๘๖๓ (พ.ศ. ๒๔๐๖) ญวนกลาง (Annam) ซึ่งได้เมื่อ ค.ศ. ๑๘๘๔ (พ.ศ. ๒๔๒๗) และญวนเหนือ (ตังเกี๋ย) ซึ่งได้พร้อมกับญวนกลางระหว่าง ค.ศ. ๑๘๙๓ (พ.ศ. ๒๔๓๖, ร.ศ. ๑๑๒) ถึง ค.ศ. ๑๙๐๗ (พ.ศ. ๒๔๕๐, ร.ศ. ๑๒๖) ดินแดนไทยแท้ ๆ ซึ่งฝรั่งเศสเฉือนไปเป็นชิ้น ๆ ก็ได้ไปรวมเข้าอยู่ฝนสหภาพอินโดจีนนี้ด้วย ณะบัดนี้ สหภาพอินโดจีนฝรั่งเศสจึงประกอบด้วยรัฐต่าง ๆ ดังต่อไปนี้:
๑. รัฐอารักขาตังเกี๋ย (ญวนเหนือ) เมืองหลวง ฮานอย
๒. รัฐอารักขาอานัม (ญวนกลาง) เมืองหลวง เว้
๓. อาณานิคมโคแชงชีน (ญวนใต้) เมืองหลวง ไซ่ง่อน
๔. รัฐอารักขาเขมร เมืองหลวง พนมเป็ญ
๕. รัฐอารักขาลาว เมืองหลวง เวียงจันทน์
