รับคำตอบทักทายปราสัยเป็นอันดี จนถึงว่าอยากพูดกับพระครูมานานแล้วเป็นต้น แต่นั้นมาพระครูได้รักษาไข้เจ็บด้วยยานั้น เป็นอะไร ๆ ก็หาย ห้ามมิให้เรียกขวัญเข้าค่ายานอกจากหมากคำเดียว แลไม่ใช่พูดแต่ ๒ ครั้งเท่านั้น พูดเนือง ๆ มา พระครูจึงได้บอกลงไปยังเจ้าคณะแลกระทรวง ผู้ที่ได้ฟังพระพูดนั้นไม่ต้องฉเพาะว่าคนเดียว พระฟังพร้อมกัน ๑๕ รูปก็ได้ ให้นางคนนั้นลองพูดกับพระ ก็เห็นจะขาดกรมประจักษ์จึงไม่ได้ตอบ กลับลงมามีเด็กมากอดได้ให้เสมา ตกค่ำจึงมีพยุแลฝนตกพรำไม่มาก พระครูส่งจดหมายที่เตรียมไว้จะให้มกุฎราชกุมารเรื่องพระพูดแลตำรายา ในเนื้อความที่พระครูกล่าวนั้นไม่ยืนยันว่าพระพุทธองค์พูด เป็นคิดเห็นว่าผีสางเทวดาที่สิงอยู่พูด ยานั้นก็เป็น ๒ ขนาน ๆ หนึ่งเข้าใบส้มใบมะกาเป็นยาปัด ขนานหนึ่งเข้าใบมะตูมเป็นยาคุม
ลิขิตของพระครูปาโมกขมุนี
(ลิขิตฉบับนี้ พระครูปาโมกขมุนี เตรียมไว้ถวายสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เมื่อคราวเสด็จกลับจากมณฑลพายัพ แต่ผเอิญหาได้เสด็จประทับที่วัดป่าโมกข์ไม่ ลิขิตฉบับนี้จึงยังตกค้าง)
ที่วัดปาโมกข์
วันที่ ๓๐ มกราคม ร.ศ. ๑๒๔
ลิขิตพระครูปาโมกขมุนี วัดปาโมกข์ เมืองอ่างทอง
ขอถวายพระพรยังสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชทรงทราบ
