เมืองกำปอด แล้วจึงข้ามไปสิงคโปร์ ขากลับบริษัทก็จะให้เรือวลัยอันคู่กันกับเรือสุทธาทิพย์แวะรับมากรุงเทพฯ เช่นเดียวกันในเดือนธันวาคม รู้สึกเปนบุญคุณของบริษัทเปนอันมาก
เรือล่องลงมาถึงเมืองสมุทปราการเหมาะคราวน้ำ ได้ข้ามสันดอนก่อนพลบค่ำ พอเรือผ่านเกาะจวงแล้ว กัปตันก็ตั้งเข็มแล่นตัดตรงลงไปเกาะช้าง เวลากลางคืน เมื่อเรือห่างฝั่ง ถูกคลื่น เรือแคลง พอให้คนขี้เมาคลื่นเมาได้บ้าง ลักษณการอยู่กินในเรือสุทธาทิพย์นั้น ที่อยู่มีเก๋งบนดาดฟ้าข้างตอนกลางลำหลัง ๑ จัดเปนห้องพิเศษ กว้างขวางกว่าห้องอื่น อยู่ได้ ๒ คน และมีห้องน้ำประจำห้องด้วย ทางเก๋งบนดาดฟ้าค่อนข้างหัวเรือ มีที่สำหรับนั่งเล่น และมีห้องสำหรับคนโดยสานอิก ๖ ห้อง อยู่ได้ห้องละ ๒ คน ต่อมาลงถึงชั้นกราบเรือใต้ห้องคนโดยสานที่กล่าวนั้น เปนห้องกินอาหารและสำหรับนั่งเล่น มีห้องคนโดยสานอิก ๒ ห้อง และที่สุดเก๋งมาทางกลางลำ เปนห้องน้ำสำหรับคนโดยสานชั้นที่หนึ่ง ส่วนพวกคนโดยสานชั้นที่สองที่สามไม่ได้มาปะปนกับคนโดยสานชั้นที่หนึ่ง การเลี้ยงอาหารคนโดยสานชั้นที่หนึ่งนั้น เวลาเช้า ใครตื่นนอนขึ้น จะอยากกินน้ำชาหรือกาแฟกับไข่ไก่และขนมปัง เขาก็เอามาให้กินถึงห้องที่อยู่ตามประสงค์ ครั้นถึงเวลาเช้า ๙ นาฬิกา บ๋อยแกว๋งระฆังสัญญาเรียกให้กินอาหารเช้าพร้อมกันที่ห้องกินเข้าเวลา ๑ เวลาเที่ยงเรียกกินอาหารกลางวันอิก
