หน้า:ประชุมกฎหมายประจำศก (๐๗) - ๒๔๗๘.pdf/267

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔๙

เมียไม่ยอมให้ขาย ฤๅลักเอาชื่อไปขาย ไม่มีพยานรู้เห็น ไม่เปนอันขาย แต่ถ้าเมียอยู่กับผัว ไม่ได้อย่าร้างค้างขายแยกย้ายกัน ผัวลักเอาชื่อเมียไปทำสารกรมธรรมขายแล้วหนีไป นายเงินจะมาร้องฟ้องให้เกาะครองเมียมาเร่ง ให้ส่งตัวผัวตามรบินเมืองได้ ถ้ามันยอมเปนจำนำแทนผัวมันให้ใช้ต่างกะยาดอกเบี้ยค่าป่วยการฤๅยอมเปนทาษต่อภายหลังลงแกงใดทำใบยอมให้ จะยึดเอาตัวเปนทาษก็ได้ ถ้าไม่ยอม จะเกาะเปนจำนำได้แต่ในโรงศาล จะยึดเอาเปนตัวทาษไม่ได้ ถ้าเมียอย่าร้างขาดจากผัวเมียกันก่อน แต่มันหนี ถึงมีชื่อในสารกรมธรรม มันไม่รู้เห็นด้วยก็ดี ฤๅเมียผัวมันไปขายเปนทาษท่านผู้อื่นไว้แต่ก่อน ยอมเปนทาษใช้อยู่ในเรือนนายเงินแล้วก่อน แต่ผัวลักเอาชื่อมาทำสารกรมธรรมขายที่อื่นอีกนั้นก็ดี จะเกาะมันเอามาเปนจำนำไม่ได้ ให้เกาะเอาแต่ผู้นายประกันแลผู้รับเรือนนายประกันเงินของตัวในการเรื่องผัวลักเอาชื่อเมียมาขายนั้นเถิด ในการอย่างนี้ ต้องเปนความลำบากแก่ผู้มักง่ายเชื่อกฎหมายเก่าว่า ผู้หญิงเปนควาย ผู้ชายเปนคน ๚ะ

ถ้าเมียเปนทษมีค่าตัว ผัวยังไม่ได้ฉีกสารกรมธรรมยกค่าตัวให้ ถึงเปนเมียไม่ให้ว่าเมียให้ ว่าเปนทาษทาษเปนเมียก็ดี ไม่ได้เปนเมียก็ดี สารกรมธรรมมีนายเงินซึ่งเปนผัวแลไม่ได้เปนผัว จะเอาชื่อไปขายไม่ยิ่งกว่าค่าตัวเดิม เพียงเสมอค่าตัวเดิม ฤๅหย่อนกว่าค่าตัวเดิมก็ได้ ต้องมอบสารกรมธรรมเก่าให้ไปแก่ผู้นายเงินใหม่เปนสำคัญ ทาษที่ยอมเปนเมียนายเงินสารกรมธรรมยังไม่ได้ฉีกยกให้ จะผิดกับทาษที่ไม่ได้เปนเมียนายเงิน แต่เมื่อถ้านายเงินผู้เปนผัวควรจะได้