ข้อ ๓ ความคิดตั้งใจไว้ก่อนนั้น คือ ความคิดหมายอันได้คิดไว้แล้วก่อนลงมือทำการที่พยายามจะให้เปนอันตรายแก่ตัวของบุทคลผู้หนึ่งซึ่งได้หมายไว้ ฤๅแม้ว่าจะให้เปนอันตรายแก่ผู้ซึ่งจะได้พบปะ เมื่อความคิดหมายนั้นย่อมอาไศรยแก่เหตุการอย่างนั้นแลอาไศรยแก่ธรรมดาการอย่างนั้น
ข้อ ๔ ผู้สมรู้เปนใจในความผิดความร้ายนั้น จะต้องลงโทษเสมอกับผู้ต้นคิดผู้ลงมือกระทำความผิดความร้าย เว้นไว้แต่ที่มีบทกฎหมายให้ลงโทษเปนอย่างอื่น
ข้อ ๕ บรรดาผู้ซึ่งประกอบไปด้วยให้ปันสิ่งของก็ดี ด้วยสัญญานัดหมายก็ดี ด้วยข่มขู่รู่ก็ดี ด้วยใช้อำนาจในที่ผิดฤๅเกินอำนาจก็ดี ด้วยเปนเครื่องมือเครื่องใช้ให้ถึงที่ผิดฤๅถึงที่มีโทษได้ก็ดี แล้วแลก่อให้เกิดการผิดนั้น ฤๅมีคำสั่งใช้ให้กระทำการผิดนั้น จะต้องลงโทษเหมือนเปนผู้สมรู้เปนใจที่มีโทษเสมอกับทำความผิดนั้น ๆ
บรรดาผู้ซึ่งได้เสาะหามา เปนเครื่องสาตราวุธก็ดี เปนเครื่องมือต่าง ๆ ฤๅของอย่างอื่นก็ดี สำหรับใช้ในการนั้น โดยความรู้แล้วว่าจะได้ใช้ในการนั้น แลบรรดาผู้ซึ่งรู้เห็นแล้ว ได้ช่วยเกื้อกูลฤๅอุดหนุนผู้ต้นเหตุฤๅผู้ลงมือในการนั้น โดยที่ได้ตระเตรียมฤๅทำการให้เปนที่สดวกฤๅทำให้สำเร็จแก่การนั้น จะต้องลงโทษเหมือนเปนผู้สมรู้เปนด้วยใจ
ข้อ ๖ บรรดาผู้ซึ่งรู้แล้วเต็มใจ แลได้รับไว้ทั้งหมดฤๅแต่
