มาตรา๕๔บุคคลวิกลจริตผู้ใด ถ้าภริยาหรือสามีก็ดี ผู้บุพการี กล่าวคือ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด ก็ดี ผู้สืบสันดาน กล่าวคือ ลูก หลาน เหลน ลื้อ ก็ดี หรือพนักงานอัยการก็ดี มีคำร้องขอต่อศาลแล้ว ศาลจะมีคำสั่งแสดงว่า ผู้นั้นเป็นผู้ไร้ความสามารถ และตั้งผู้แทนโดยชอบธรรมก็ได้
คำสั่งศาลอันนี้ ให้โฆษณาในราชกิจจานุเบกษาด้วย
มาตรา๕๕บุคคลซึ่งศาลได้แสดงว่าเป็นคนวิกลจริตดังนั้นแล้ว ถ้าทำกาลใดแต่ลำพังตน ไม่มีผู้แทนโดยชอบธรรมอนุมัติด้วยไซร้ การนั้นย่อมเป็นโมฆียะ
มาตรา๕๖การใด ๆ อันบุคคลผู้ซึ่งศาลไม่ได้แสดงว่าเป็นคนวิกลจริตได้ทำลง ย่อมเป็นอันสมบูรณ์ เว้นเสียแต่พิศูจน์ได้ว่า การเช่นว่านั้นได้ทำในเอลาผู้นั้นมีจริตวิกล และผู้มีกรณีอีกฝ่ายหนึ่งได้รู้แล้วว่า ผู้ทำเป็นคนวิกลจริตด้วย ดังนี้ การนั้นจึงเป็นโมฆียะ
มาตรา๕๗เมื่อการอันบุคคลวิกลจริตได้ทำลงเป็นโมฆียะไซร้ เฉภาะแต่บุคคลซึ่งกล่าวต่อไปนี้จะร้องขอให้เพิกถอนหรือให้สัตยาบันการเช่นว่านั้นได้ คือ
(๑)ผู้แทนโดยชอบธรรมของบุคคลผู้วิกลจริต
(๒)บุคคลนั้นเอง เมื่อหายวิกลจริตแล้ว
(๓)ทายาทของผู้วิกลจริต
มาตรา๕๘สิทธิที่จะร้องขอให้เพิกถอนการอันเป็นโมฆียะซึ่ง
ประมวลฯ นี้ยกเลิกแล้ว (ดูฟุตโน้ตหน้า ๒๙๗)
