ค้อยนั้นที่ประโยคกับคำหน้าก็ตรงกับคำ ด้วย ทุกคำ เช่น คำว่า กินค้อย ไปค้อย มาค้อย ดังนี้ ก็เปนคำตรงกับคำด้วยทั้งสิ้น เหตุดังกล่าวนี้ คำพระโคจึงกลายเปนพระโคะมาจนทุกวันนี้)
ต่อมาพระจวงเจ้าขอต่อพระนาไลยมุยมาตั้งอยู่ที่บนเขาพระโคะกระทำบูชารอยพระพุทธบาทอยู่ที่นั้นเปนช้านาน (เห็นจะมาขออาศรัยกระทำสังฆกิจอยู่บนภูเขานั้น)
ครั้นกาลล่วงมาพระสามีรามซึ่งไปเรียนหนังสือฝ่ายปริยัติธรรมณกรุงเปนผู้ชำนาญ ได้แปลธรรมชนะพราหมณ์ชาวสิงหฬ ได้ความชอบทรงโปรดปรานมาก ครั้นกลับออกมาจึงคิดอ่านด้วยพระครูสัทธรรมรังษีพุทธบวรมาจารย์ (พระครูสัทธรรมรังษีจะเปนเจ้าอธิการวัดหลวงต่อจากพระนาไลยมุย แลจะเปนเจ้าคณะผู้ใหญ่ด้วย) พระครูสัทธรรมรังษียินยอมด้วย พระสามีรามจึงเข้าไปกรุงขอพระราชทานเบิกญาติโยมออกจากส่วยหลวง แล้วโปรดพระราชทานที่นา แลกัลปนา แลต้นตาลญาติโยมออกจากส่วยหลวง ๙ หัวงาน เปนข้าโปรดคนทานพระกัลปนาขึ้นวัดพระโคะ โปรดให้มีเลณฑุบาตทิศเหนือถึงเขาพังไกรแลควนชลิก ทิศใต้จดเขาเขียวแลเขาแดง ทิศตวันออกจดทะเลเค็ม ทิศตวันตกจดทะเลสาป แล้วโปรดตั้งให้พระสามีรามเปนพระราชมุนี ครั้นกลับออกมาจึงก่อพระเจดีย์บรรจุพระศรีรัตนมหาธาตุสุงเส้น ๕ วา ทำด้วยจะลุ้งทองแดง (เข้าใจว่าจะหุ้มทองแดงที่ยอด) มีระเบียงรอบพระเจดีย์ ทำศาลา
