เปนวัดจะทิ้งพระเปนวัดเก่าสืบต่อมาจนทุกวันนี้) แล้วเอากระบวนที่ได้สร้างวัดนั้นเข้าไปกรุงถวายพระราชกุศล จึงมีพระราชศรัทธาโปรดให้มีพระตำราตราโกษาธิบดียกญาติโยมที่ภูมิสัตวไร่นาโตนดต้นตาลในที่นั้นขาดออกจากส่วยหลวง เปนข้าโปรดคนทานพระกัลปนาสำหรับพระอารามนั้นสืบไป
ต่อมาออกหลวงเยาวราชมาเปนเจ้าเมืองพัทลุง ครั้งนั้นอาเจะอารูมารบเสียเมืองแก่อาเจะอารู ๆ กวาดครัวไป (จะเปนสลัด) ด้วยมีคำเล่าลือว่า สลัดมาตีเมืองได้แล้วกวาดครัวติดท่านพระโคะผู้มีบุญไปด้วย ท่านพระโคะจึงทำอภินิหารต่าง ๆ จนพวกสลัดมีความเกรงกลัว พาตัวท่านกลับมาส่งไว้ณที่เดิม) ทราบความถึงกรุงโปรดเกล้าฯ ให้แผดงศรีราชปัญญาถือท้องตราออกมาเอาตัวเจ้าเมืองกรมการ ออกหลวงเยาวราชเจ้าเมืองเกรงกลัวพระราชอาญา จึงกินยาตายเสีย ได้แต่ขุนศรีชนาปลัดกับครอบครัวจำตรวนเข้าไปกรุง ให้ลงพระราชอาญาจำตรวนขังไว้
ครั้งนั้นช้างต้นตกน้ำมันออกจากโรง หมอควาญเอาไม่ได้ หมื่นอินทรพงษาบุตรขุนศรีชนาจับช้างนั้นได้เอาเข้าโรง หมื่นอินทรพงษาบุตรขุนศรีชนามีบำเหน็จแก่ราชการ โปรดเกล้าฯ พระราชทานโทษขุนศรีชนาออกจากที่ขัง แล้วโปรดเกล้าฯ ให้เปนปลัดเมืองตามเดิม ให้หมื่นอินทรพงษาบุตรขันศรีชนาเปนขุนคชราชาหัวพันส่วยกลับออกมาอยู่เมืองพัทลุงต่อไป แล้วโปรดเกล้าฯ ให้
