หน้า:ประมวล สญ สยาม-ฝรั่งเศส (๒๔๗๐).pdf/94

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๗๔
ข้อ ๑๐

รัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยอมรับรายชื่อของคนในบังคับฝรั่งเศสเช่นกับที่มีอยู่แล้วเดี๋ยวนี้ ยกเว้นเสียแต่คนจำพวกทจะ[วซ 1] ได้ยอมรับกันทั้งสองฝ่ายว่า ได้เข้าจดทะเบียนอยู่ในรายชื่อนั้นโดยเหตุอันไม่สมควร เจ้าพนักงานฝรั่งเศสจะได้ส่งสำเนารายชื่อเหล่านี้ให้แก่เจ้าพนักงานไทย

บุตร์หลานของคนอยู่ในบังคับซึ่งเข้าอยู่ในใต้อำนาจศาลฝรั่งเศสเช่นนี้ จะไม่มีอำนาจที่จะอ้างเข้าอยู่ในทะเบียนได้[1] ถ้าหากว่า คนเหล่านี้ไม่ได้ตกเปนคนอยู่ในจำพวกซึ่งได้กำหนดไว้ในข้อสัญญาต่อความข้อนี้ไปในหนังสือสัญญาน้อยฉบับนี้


  1. หมายถึง คนจำพวกที่เรียกว่า "ในป้องกันของฝรั่งเศส" ซึ่งต่างกับจำพวกที่เรียกว่า "คนในบังคับฝรั่งเศส" โดยลักษณดังนี้ คือ "คนในป้องกัน" นั้น จะเปนผู้ที่มีชาติกำเนีดสมควรเปนคนในบังคับฝรั่งเศสได้หรือไม่ก็ตาม ถ้าได้จดทะเบียนแลรับหนังสือสำหรับตัวจากสถานทูตฝรั่งเศสไว้ก่อนสัญญาฉบับนี้แล้ว รัฐบาลยอมรับว่า ผูนั้นเปนคนในป้องกันฝรั่งเศส แต่คนจำพวกนี้จะจดทะเบียนได้แต่เฉภาะตัวเท่านั้น ส่วนบุตร์และภรรยาจะเปนคนในป้องกันด้วยไม่ได้ แต่ภายหลังสัญญานี้ รัฐบาลได้ตกลงกันเปนพิเศษว่า บุตร์ของคนในป้องกันฝรั่งเศสตามข้อ ๑๐ แห่งสัญญานี้ ถ้าได้จดชื่อไว้ในหนังสือสำหรับตัวของบิดาก่อนวันที่ลงในสัญญาฉบับนี้ แลได้รับหนังสือสำหรับตัวอีกต่างหากก่อนวันที่ ๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๕๓ ด้วยแล้ว จึงจะถือว่า เปนคนในป้องกันของฝรั่งเศสได้เฉภาะตัวบุตร์นั้นอีกชั้นหนึ่ง
  1. มีแก้คำผิดให้แก้เป็น "ที่จะ"