ของตนคนละนิดให้พระโพธิสัตว แล้วหาบเอาปลากลับมายังนคร ทูลถวายปลาแก่พระเจ้าพาราณสี
พระเจ้าพาราณสีทรงตรัสถามหกกษัตริย์ว่า เธอได้ปลามาแต่ที่ไหน ฯ ข้าพระพุทธเจ้าขอต่อพระอินทร์ จึ่งได้ปลามาถวาย พระอินทร์ได้ประทานเนื้อและสุกรกับปลาแก่พวกข้าพระพุทธเจ้าทั้งสามครั้ง พระราชาทรงฟังก็โสมนัส ตรัสสรรเสริญหกกษัตริย์ว่า บุตรเขยของเราทั้งหกมีบุญ ได้ไปพบท้าวอินทราทั้งสามหน ครั้งนั้น ราชธิดาหกนางเห็นหกกษัตริย์มีใบหู และนิ้วมือ และปลายจมูกขาดไป หาได้ถามกะตัวหกกษัตริย์เองไม่ ไพล่ไปถามพวกอำมาตย์เมื่อไปตามหกกษัตริย์มาว่า หกกษัตริย์ถูกตัดใบหู และนิ้วหัตถ์ และนาสิกด้วยเหตุอะไร ฯ ข้าแต่แม่เจ้า หกกษัตริย์ภัศดาของแม่เจ้า เมื่อไปหาเนื้อก็ถูกตัดใบหูครั้งหนึ่ง เมื่อไปหาสุกรก็ถูกตัดนิ้วหัตถ์มาครั้งหนึ่ง เมื่อไปหาปลาก็ถูกตัดนาสิกมาครั้งหนึ่ง ข้าพระพุทธเจ้าได้เห็นทั้งสามครั้ง แต่ไม่ทราบต้นสายปลายเหตุเป็นอย่างไร
คราวนั้น เมื่อหกกษัตริย์กลับจากหาปลาแล้ว พระโพธิสัตวหาบเอาปลาไปถวายพระราชาเหมือนกับหกกษัตริย์ แล้วก็กลับไปยังที่พักของตน พระเจ้ากรุงพาราณสีจึ่งปรึกษากับอำมาตย์ว่า เราบังคับให้เจ้าเงาะหาเนื้อ หาสุกร หาปลามาให้ เจ้าเงาะก็หามาได้ทุกอย่างสมประสงค์ของเรา บัดนี้ เราจักฆ่าเจ้าเงาะป่าด้วยอุบายอย่างไรดี อำมาตย์ก็ไม่รู้จะทูลอย่างไร
คราวครั้งนั้น บัณฑุกัมพลสิลาอาสนแห่งท้าวสักกเทวราชก็แสดงอาการร้อนผิดปกติ ท้าวเทวราชทรงใคร่ครวญก็รู้เหตุนั้นสิ้น จึ่งทรงดำริว่า
