คนละหน่อยบูชาเรา ๆ จึ่งให้ปลาแก่พวกท่าน ข้อเหล่านี้จริงหรือหาไม่ ฯ ข้าพเจ้าทั้งหกได้บูชาแก่ท่านจริง พระโพธิสัตวจึ่งนำใบหูและนิ้วมือจมูกออกให้ดู แสดงให้ปรากฎแก่พระราชาและราชกุมารทั้งเสนาบดี
พระเจ้ากรุงพาราณสีทอดพระเนตร์สิ่งของ มีใบหูเป็นต้น ทรงกริ้วหกกษัตริย์ยกใหญ่ ขู่ว่า เมื่อก่อนเธอทั้งหกบอกแก่เราว่า ไปพบพระอินทร์ พระอินทร์ท่านประทานเนื้อ และสุกร กับปลาให้ จึ่งได้นำมาให้เรา เธอทั้งหกช่างหน้าด้านหาความละอายมิได้ ราชธิดาหกนางสดับคำพระโพธิสัตวแล้วก็อายใจ ขึ้งโกรธภัศดาของตน แล้วต่อว่า เธอทั้งหกเป็นอันธพาล ลวงหม่อมฉันด้วยอ้างเหตุต่าง ๆ พากันทำได้ ช่างไม่อับอายขายหน้าบ้างเลย หกกษัตริย์สดับปราสัยวาจา ก็ยิ่งอายใหญ่ พากับหมอบลงแทบบาท ทูลพระโพธิสัตวขอสมาโทษโดยนัยต่าง ๆ
พระโพธิสัตวมากด้วยความกรุณา ให้โอวาทสั่งสอนแด่มหาชน มีพระราชาและอำมาตย์เป็นต้น ซึ่งประชุมกันอยู่ที่นั้นว่า แน่ะท่านทั้งหลายผู้เจริญ ท่านทั้งหลายจงทำจิตต์ให้เลื่อมใสในกุศลธรรม มีทานและศีลเป็นต้น จงเป็นผู้เคารพนับถือผู้ใหญ่ในตระกูลที่ควรเคารพ มีมารดาบิดาเป็นอาทิ บุญกุศลย่อมให้สำเร็จผลในโลกนี้และโลกเบื้องหน้า อนึ่ง นรชนเหล่าใดสมาทานศีล ๕ มั่น นรชนเหล่านั้นย่อมมีสวรรค์เป็นเบื้องหน้า มหาชนมีพระราชาและเสนาบดีเป็นต้นสดับธรรมของพระโพธิสัตว มีจิตต์โสมนัสเลื่อมใส ยกมือไหว้ให้สาธุการชมเชยโดยอเนกนัย
