หน้า:พงศาวดารอีสาน - แข้ ประทุมชาติ - ๒๔๗๒.pdf/10

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

ใบบอกลงไปกราบบังคมทูลพระเจ้าอยู่หัวณกรุงเทพฯ จึงโปรดให้ ฯพณฯ ขึ้นมา เจ้านครจำปาศักดิ์ก็หาได้ดูแลไม่ ฯพณฯ จึงมีบัญชาต่อท้าวฝ่ายหน้า ท้าวก่ำ ท้าวคำผง และท้าวทิดพรมว่า ถ้ามีคำจริงดังนั้น ก็พาเราไปหาเจ้านครจำปาศักดิ์เทอญ เราจะได้เรียกเอาตัวมาถามดู ท้าวฝ่ายหน้า ท้าวคำผง และท้าวทิดพรหม จึงพา ฯพณฯ ไปหาเจ้านครจำปาศักดิ์ พักอยู่ที่วัดศรีเกิด ขณะนั้น เจ้านครจำปาศักดิ์รู้ว่า ฯพณฯ พักอยู่ที่วัดศรีเกิด เจ้านครจำปาศักดิ์ก็เลยลงเรือล่องไปพักอยู่ที่บ้านหัวดอนชัย ฯพณฯ จึงใช้คนไปตามเอาตัวเจ้านครจำปาศักดิ์ ได้ตัวเจ้านครจำปาศักดิ์มาแล้ว ฯพณฯ จึงตรัสถามว่า ข้าศึกเกิดในท้องแขวงเมืองจำปาศักดิ์ เจ้านครจำปาศักดิ์ทำไมจึงไม่ช่วย เจ้านครจำปาศักดิ์จึงกราบเรียนว่า เมื่อเพี้ยสุโภ อรรคฮาต (หำทอง) ถือเอาตราเจ้ากรุงจันทนบุรีมาถึงข้าพเจ้า ขอเอาครองครัวท้าวฝ่ายหน้า ท้าวก่ำ ท้าวคำผง และท้าวทิดพรม ที่มาตั้งอยู่บ้านดู่ บ้านแก ขึ่นไปจันทนบุรีตามเดิม ข้าพเจ้าก็ได้ให้เพี้ยสุโภ อรรคฮาต (หำทอง) เกลี้ยกล่อมเอาตามใจไพร่สมัคร เพี้ยสุโภ อรรคฮาต (หำทอง) ไปถึงบ้านดู่ บ้านแก ก็ทำตัวมีอำนาจจะผูกมัด ข้างฝ่ายพระวอ ท้าวฝ่ายหน้า ท้าวก่ำ ท้าวคำผง และท้าวทิดพรม ไม่ยอมขึ้นไปเลยไม่ยอมให้ผูกมัด ก็เลยเกิดความวิวาทรบกัน ครั้นทีหลัง ท้าวพระวอ ท้าวก้ำ ท้าวฝ่ายหน้า จึงใช้ให้ท้าวคำผงมาขอเอากำลังกับ