ประมาณสามเดือน พระสุนทรราชวงษาเลยถึงแก่กรรมไป บ้านเมืองก็ยังว่างอยู่
ครั้นปีจอ สัปตศก[1] ศักราช ๑๑๘๗ เจ้าอนุ ผู้เป็นที่เจ้าเวียงจันทน์ ครอบงำเมืองเวียงจันทนบุรี คิดก่อการกองทัพรบกับกรุงเทพฯ แล้วเจ้าอนุแต่งให้เจ้าราชวงศ์ เจ้าราชบุตร และเจ้าสุทธิสาร เป็นแม่ทัพ คุมกำลังออกจากเวียงจันทนบุรี เจ้าราชวงศ์ คุมกำลังลงมารบเมืองร้อยเอ็ด เมืองกาฬสินธุ์ เมืองยโสธร และหัวเมืองต่าง ๆ ลงไปจนถึงเมืองนครราชสีมา เจ้าราชบุตรคุมกำลังลงมารบเมืองเขมราฐ เมืองนครจำปาศักดิ์ และหัวเมืองต่าง ๆ ไปจนถึงเมืองพระตะบอง เมืองนครเสียมราฐ เจ้าสุทธิสารคุมกำลังลงไปรบเมืองหล่มศักดิ์และหัวเมืองต่าง ๆ ไปจนถึงเมืองเลย ขณะนั้น ข้อความหลายกองทัพขุ่นเคืองไปถึงใต่ฝ่าละอองธุลีพระบาทณกรุงเทพฯ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมิไว้พระทัยแก่ข้าศึกศัตรู จึงมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้เจ้าพระยาราชสุภาวดีเป็นแม่ทัพคุมทหารกรุงเทพฯ และไพร่หัวเมืองยกออกจากกรุงเทพฯ มาปราบปรามกองทัพราชวงศ์ในปีนั้น ครั้นเจ้าพระยาราชสุภาวดีคุมกำลังขึ้นมาถึงแก่งคอย พบราชวงศ์กับพวกกำลังอยู่ที่นั่น เจ้าพระยาบดินทรเดชา แต่ยังเป็นเจ้าพระยาราชสุภาวดี
- ↑ ปีจอ สัปตศก ที่ว่า ปีจอ สัปตศก ศักราช ๑๑๘๗ นั้น ถ้าเป็นจุลศักราช ๑๑๘๗ ต้องเป็นปีระกา
