๔๔ เมื่อพระองค์เสวยราชสมบัติได้สองสามปี จึ่งกฤธาพลทหารที่แกล้วกล้ายกไปตีเมืองเชียงใหม่ เมืองหริปุญชัย ได้ต่อสู้กันเปนสามารถ ครั้นตีได้เมืองเหล่านั้นแล้ว ก็กวาดครอบครัวชนที่แตกกระจัดพลัดพรายจากพระนครนั้นพามาสู่พระนครของพระองค์ พระองค์ครองราชสมบัติทั้ง ๒ พระนคร คือ กรุงศรีอยุธยา ๑ เมืองลพบุรี ๑ กำหนดกาลนานได้ ๒๔ ปี และได้ทำการบุญปฏิสังขรณ์มณฑปพระพุทธบาท พระไทยประกอบด้วยความเมตตามาก มีชัยชนะเหล่าปัจจามิตรทั้งหลาย กิตติศัพท์กิตติคุณก็แผ่ไปในนานาประเทศ มีเสวตรเอกคชสารช้างหนึ่งเปนที่พอพระไทย เสด็จประทับอยู่ณเมืองลพบุรีตราบเท่าสิ้นพระชนมายุ แล้วก็ไปตามยถากรรม
๔๕ ในลำดับต่อนั้นมา พระเพทราชาเปนวงษ์อื่น เปนผู้มีบุญญาภินิหารมหาอิศริยยศ พระชนม์ ๖๐ ปีเศษ จับราชวงษ์ของพระนารายน์ประหารชีวิตเสียสิ้น แล้วได้ครองราชสมบัติในพระนครนั้น ๑๐ ปี ทำการปฏิสังขรณ์อารามต่าง ๆ มีพระพุทธบาทเปนต้น เปนผู้มีพระบวรสันดานบริบูรณ์ด้วยศรัทธา ทำการกุศลต่าง ๆ มีการบริจาคทานและรักษาศีลเปนต้น ยังมหาชนให้มีความรื่นรมย์ในการกุศล ตราบเท่าสิ้นพระชนมายุแล้วก็ไปตามยถากรรม
๔๖ ในกาลเปนลำดับพระเพทราชานั้น พระราชโอรสของพระนารายน์ที่พระเพทราชาเลี้ยงไว้เปนบุตรเลี้ยงนามว่า
