หน้า:พงศาวดารฯ มคธ แลคำแปล - พนรัตน์ - ๒๔๕๙.pdf/62

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๔

กลับลึก ฤดูก็วิปริต ฤดูหนาวก็กลายเปนฤดูร้อน ฤดูร้อนก็กลายเปนฤดูหนาว ลมก็พัดไม่เสมอ เมฆพลาหกมีสีต่าง ๆ กัน คือ สีเขียว สีดำ สีแดง สีเหลือง มีปรากฎในอากาศต่าง ๆ กัน ทั้งเหล่าอมนุษย์ภูตปิศาจก็กำเริบทั่วไปในปัจจันตคามนิคมราชธานี พิรุณเทวาก็ปรากฎในกาลใช่เหตุ ยังฝนให้ตกในอันใช่ฤดูกาล

๕๖ ในกาลคราวนั้น นิมิตรร้ายและอุบาทว์อันพิลึกก็เกิดปรากฏในนานาราชธานีชนบททั้งหลาย พระมหาเจดีย์ก็หักพังทำลายลง มหาบรรพตก็วิปริต ประหนึ่งว่าเสียงอุโฆษร่ำไรร้องไห้ เหล่าอมนุษย์ปิศาจเปล่งเสียงหัวเราะดัง เปนมหาภัยอันน่าจะพึงกลัว เบียดเบียนเหล่ามนุษย์ทั้งหลายให้ไข้เจ็บต่าง ๆ ก็แหละ มหาภูตรูปทั้ง ๔ และนิมิตรร้ายแปรปรวนต่าง ๆ เปนบุพพะนิมิตเกิดก่อนดังนี้เพื่อจะแสดงให้เห็นว่า มหานครจะพินาศ

๕๗ ในปีเถาะ พุทธศักราชล่วงแล้ว ๒๓๐๒ ปี พระเจ้าพม่าชื่อ มังลอง ยกพลจตุรงคโยธามานับด้วยหมื่นเปนอันมาก เข้ารบเมืองหงษาวดีได้ แล้วก็พาพวกรามัญเหล่านั้นมายังกรุงศรีอยุธยา ยกพลเข้ารบกับชาวเมือง แล้วถอยไปพักอยู่ที่ค่ายแม่น้ำสีกุก พระเจ้ามังลองนั้นประชวรเปนโรคท้องร่วงไม่นานเท่าไรก็สวรรคต อีกนัยหนึ่ง ชนบางเหล่ากล่าวว่า ชาวพระนครทั้งหลายพร้อมด้วย