ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:พงศาวดาร (หัตถเลขา) - ๒๔๕๕ (๓).djvu/70

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๒๕

ให้อยู่รักษาเมืองชลบุรี แล้วก็เสด็จยกพลทัพเรือเข้ามาทางปากน้ำเมืองสมุทปราการถึงเมืองธนบุรี.

ฝ่ายเจ้าทองอินซึ่งพม่าตั้งไว้ให้รักษาเมืองธนนั้นก็พาพวกพลออกต่อรบประมาณครู่หนึ่งก็แตกพ่าย พลข้าหลวงจับตัวได้ก็ฆ่าเสีย แลกรมการทั้งนั้นก็หนีไปในเพลากลางคืนขึ้นไปณค่ายโพธิ์สามต้นแจ้งความแก่สุกี้พระนายกอง พระนายกองจึงจัดพลทหารไทยมอญให้มองญาเปนนายทัพยกทัพเรือมาตั้งรับอยู่ณพเนียด ในเพลากลางคืนวันนั้นเรือรบพระยากระลาโหมซึ่งบรรทุกกระสุนดินดำมานั้นล่มลง จึงให้ลงพระราชอาชญาเฆี่ยนพระยากระลาโหมแลขุนนางฝ่ายทหารเปนหลายคน แล้วตรัศสั่งให้เร่งรีบยกทัพเรือขึ้นไปณกรุงในเพลากลางคืน แลมองญา นายทัพโพธิ์สามต้นนั้น รู้ข่าวว่าทัพหลวงยกขึ้นมาถึงกรุงเทพแล้ว ก็เกรงกลัวพระเดชานุภาพ มิได้ตั้งอยู่สู้รบ ก็ถอยหนีไปณค่ายโพธิ์สามต้น.

ครั้นรุ่งเช้าเปนวันเดือนสิบสอง ข้างขึ้น เพลาสามโมงเศษ ให้พลทหารยกเข้าตีค่ายโพธิ์สามต้นฟากตระวันออกแตก จึงตรัศสั่งให้ทำบันไดจะพาดเข้าปีนค่ายใหญ่ฟากตระวันตกซึ่งมีกำแพงที่พระนายกองอยู่นั้น แลกองพระยาพิพิธ พระยาพิไชย ทัพจีน เปนกองน่ายกเข้าตั้งค่ายประชิดณวัดกลางห่างค่ายใหญ่ประมาณเจ็ดเส้นแปดเส้น ครั้นรุ่งขึ้นอิกวันหนึ่งจึ่งดำรัศให้ทัพจีนกองน่ายกเข้าตีค่ายพระนายกอง พระนายกองก็คุมพลทหารออกต่อรบ รบกันตั้งแต่เช้าจนเพลาเที่ยง พวกพระนายกองพ่ายหนีเข้าค่าย ทัพจีนไล่ติดตามเข้าไปในค่าย พระนายกองสู้รบอยู่จนตัวตายในค่ายนั้น พวกพลทัพจีนไล่ฆ่าฟันพลทหารพระนาย