หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
46
| เจ็บนานนึกหน่ายนิตย์ | มะนะเรื่องบำรุงกาย | |
| ส่วนจิตต์มิสบาย | ศิระกลุ้มอุราตรึง | |
| แม้หายก็พลันยาก | จะลำบากฤทัยพึง | |
| ตริแต่จะถูกรึง | อุระรัดและอัตรา | |
| กลัวเป็นทวิราช | บตริป้องอยุธยา | |
| เสียเมืองจึงนินทา | บละเว้นฤว่างวาย | |
| คิดใดจะเกี่ยงแก้ | ก็บพบซึ่งเงื่อนสาย | |
| สบหน้ามนุษย์อาย | จึงจะอุดและเลยสูญ ฯ | |
| ขอเดชะเบื้องบาท | วรราชะปกศี | |
| โรตม์ข้าผู้มั่นมี | มานะตั้งกตัญญู | |
| ได้รับพระราชทาน | อ่านราชนิพันธ์ดู | |
| ทั้งโคลงและฉันท์ตู | ข้าจึงตริดำริห์ตาม | |
| อันพระประชวรครั้ง | นี้แท้ทั้งไผทสยาม | |
| เหล่าข้าพระบาทความ | วิตกพ้นจะอุปมา |
