หน้า:พุทธชัยมงคล ๘ - ๒๕๐๔.pdf/13

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว

บัลลังก์นั่งสมาธิ ตั้งพระกายตรง ดำรงพระสติมั่นจำเพาะต่ออานาปานาสติภาวนา แล้วทรงตั้งสัจจาธิษฐานว่า ถ้ายังไม่ลุพระโพธิญาณเพียงไร จะไม่ลุกจากรัตนบัลลังก์นี้

ครั้งนั้น พระยาวสวัตดีมารผู้มีสันดานบาปทราบว่า พระพุทธเจ้าทำความเพียรจะได้สำเร็จพระโพธิญาณ ก็ไม่พอใจ กลัวจะพ้นวิสัยของตนไป มีความโกรธแค้นมาก จึงนิรมิตแขนซ้ายขวาข้างละห้าร้อย ถืออาวุธต่าง ๆ ครบทุกมือ ขึ้นขี่ช้างคีรเมขล์สูง ๑๕๐ โยชน์ ยกเสนาซึ่งนิรมิตกายแปลกประหลาดต่าง ๆ กันมาทางทิศอุดร โห่ร้องกึกก้องเข้ามา หวังจะฟาดฟันพระองค์เสียให้สิ้นชีพ ขณะนั้น เทพดาในหมื่นจักรวาลซึ่งทรงเพศดุจเล่นมรสพมาแวดล้อมปฏิบัติรักษาพระองค์อยู่โดยรอบ ครั้นได้ยินเสียงกึกก้องสนั่นหวั่นไหวเข้ามาดังนั้น ทราบว่า พระยามารยกทัพมา ก็พากันสะดุ้งตกใจกลัว ท้าวสุยามเทวราชฉวยได้สุวรรณจามร สันดุสิตเทวราชฉวยได้วาลวิชนี ปัญจสิขเทพคนธรรพ์จับได้พิณทิพย์ พระอินทร์ฉวยฉุดได้สังขวิชัยยุทธ์ แล้วพากันเหาะหนีไปสู่