หน้า:พุทธชัยมงคล ๘ - ๒๕๐๔.pdf/35

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๑

ประชุมพร้อมกันในที่นั้นเป็นอันมากเพื่อจะคอยฟังปริศนาธรรม

เมื่อท้าวพกาพรหมได้โอกาสก็ยกวาทะของตนขึ้นถาม และแม้ถามด้วยประการใด ๆ พระพุทธเจ้าก็ตรัสพยากรณ์ได้ทุกประการ แล้วตรัสว่า ท่านอวดอ้างว่า ตัวท่านเป็นผู้มีฤทธิ์มาก จงแสดงฤทธิ์ คือ หายตัว ให้ปรากฏในเวลานี้ ตถาคตจะคอยดู

ท้าวพกาพรหมก็แสดงฤทธิ์เพื่อจะบังกายให้หายไป แต่จะเที่ยวเร้นซ่อนอย่างไร ๆ ก็ไม่หายตัวลับตนไปได้ ด้วยเหตุที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงฤทธิ์ห้ามไว้ ท้าวพกาพรหมก็เสียใจ เข้าไปนั่งรัดเข่าอยู่ในวิมานของตน บรรดาท้าวมหาพรหมทั้งหลายก็พากันเยาะเย้ยด้วยถ้อยคำต่าง ๆ ท้าวพกาพรหมจึงออกมาพูดว่า ทีนี้ พระสมณโคดม ท่านจงทำหายตัวบ้างซี พระพุทธเจ้าก็ทรงแสดงฤทธิ์กำบังพระกายหายพระองค์มิให้เห็นปรากฏแก่จักษุท้าวมหาพรหมทั้งปวง แล้วเสด็จเข้าไปตรัสธรรมเทศนาในท่ามกลางท้าวมหาพรหมทั้งปวง ๆ ได้ยินแต่