๔๖–๕๐–๕๑ ประกอบกันทั้ง ๕ มาตรารวมกัน เมื่อเราได้อ่านรวมกันแล้ว จะไม่มีทางใดที่น่าวิตกเลย
นายประยูร ภมรมนตรี กล่าวว่า ควรจะปิดอภิปรายลงมติกันให้เสร็จไปเสียที
พระเรี่ยมวิรัชชพากย์กล่าวว่า ลงมติกันได้แล้ว เพราะในข้อบังคับองคมนตรีที่เราใช้อยู่นั้น ในข้อ ๖๐ มีว่า "เวลากล่าวอภิปรายกันอยู่นั้น ถ้ากรรมการใดจะเสนอญัตติปิดอภิปรายมีความให้ประธานนำปัญหาออกให้ลงมติโดยไม่ต้องกล่าวต่อไปอีกก็ได้ ญัตติเท่านี้ เมื่อมีผู้รับรองแล้ว ประธานต้องนำออกให้ลงมติทันที" ซึ่งเวลานี้ก็ได้มีผู้เสนอและรับรองแล้ว เห็นควรจะกระทำการปิดอภิปรายลงมติได้
หลวงประดิษฐ์มนูธรรมกล่าวว่า การที่จะปิดอภิปรายนั้น ฉะเพาะการพิจารณารัฐธรรมนูญนี้ ใคร่จะขอให้แถลงกันจนที่สุด เพราะเป็นของสำคัญที่เกี่ยวแก่การแผ่นดิน ราษฎร ๑๒ ล้านเศษย่อมหวังในความถาวรของธรรมนูญนี้ จะทำกันหละหลวมขอให้เสร็จไปทีไม่สมควร เราสละเลือดเนื้อก็ยังทำได้ ทำไมสละเวลาฟังต่อไปอีกจะไม่ได้ แม้ว่าจะต้องยืดไปจนค่ำคืนเหมือนดั่งรัฐสภาในต่างประเทศก็ควรทำ และความเห็นฉะเพาะตัวเองแล้ว อยากจะเปิดโอกาสให้อภิปรายให้เต็มที่ ต่อเมื่อใดหมดอภิปรายกันจริง ๆ แล้ว จึ่งค่อยปิด ซึ่งเป็นทางที่ควรกระทำยิ่ง
