ขงเบ้งได้ยินดังนั้นก็โกรธ จึงเอาพัดโบกให้ทหารล้อมเข้าจับเอาตัว ม้าต้ายเตียวหงียกทหารตีกระหนาบออกมาพร้อมกันทั้งสองข้างทาง ปี่เอียวก็ให้ทหารถอยหนีออกมาทางประมาณสามร้อยเส้น พอเห็นแสงเพลิงติดขึ้นข้างหลังค่ายขงเบ้ง ก็สำคัญว่าเกียงอุยจุดเพลิงขึ้นตามสัญญา แล้วก็ขับทหารรบเข้าไป ขงเบ้งก็ให้ทหารถอยฬ่อมา ปี่เอียวได้ทีก็ขับม้าไล่ขึ้นไปหน้าทหารทั้งปวง
กวนหินเตียวเป๋าซึ่งตั้งซุ่มอยู่ ก็ยกทหารระดมยิงเกาทัณฑ์ออกมาทั้งสองข้าง ปี่เอียวรู้ตัวว่าต้องด้วยกลขงเบ้งก็ชักม้าหนี ทหารทั้งปวงแตกตื่นเหยียบกันล้มตาย แลถูกเกาทัณฑ์บาดเจ็บเปนสาหัศ ปี่เอียวขับม้าหนีมาถึงปากทาง พบกองทัพเกียงอุยยกออกมาสกัดอยู่ จึงร้องด่าว่าอ้ายขบถมึงแกล้งฬ่อลวงกูให้หลงด้วยกล
เกียงอุยก็หัวเราะแล้วจึงว่ากูตั้งใจจับโจจิ๋นอิก บัดนี้มาพลัดได้มึงเล่าก็ตามเถิดเร่งลงมาจากม้าให้กูมัดเอาตัวดีๆ อย่าพักหนีไปเลย ปี่เอียวเห็นทหารล้อมหน้าหลังไว้เปนสามารถ จะหนีไปมิพ้นชักกระบี่เชือดฅอตายเสียในทันใด ทหารทั้งปวงนั้นก็กลับเข้านบนอบด้วยขงเบ้งสิ้น ขงเบ้งมีความยินดีก็ให้รีบยกทหารไปตั้งณตำบลเขากิสาน แล้วก็ปูนบำเหน็จทแกล้วทหารทั้งปวงตามความชอบ
ฝ่ายโจจิ๋นแจ้งไปว่าปี่เอียวเสียแก่ข้าศึกแล้ว จึงให้หาโกฉุยเข้ามาปฤกษา แล้วจึงแต่งหนังสือให้คนถือไปแจ้งแก่พระเจ้าโจยอยว่า ข้าศึกยกมาตั้งตำบลเขากิสาน แลเสียทแกล้วทหารล้มตายเปนอันมาก ปี่เอียวนายทหารใหญ่นั้นก็เสียแก่ข้าศึกแล้ว
พระเจ้าโจยอยแจ้งดังนั้นก็ตกใจ จึงให้หาสุม้าอี้เข้ามาปฤกษาว่าบัดนี้โจจิ๋นบอกหนังสือมาว่ากองทัพเมืองเสฉวนยกล่วงเข้ามาตั้งณตำบลเขากิสานแล้ว ปี่เอียวก็ถึงแก่ความตาย ทแกล้วทหารทั้งปวงก็เสียเปนอันมาก ท่านจะคิดป้องกันข้าศึกประการใด
