หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
ในความฝันนั้นว่าคุณโม่งพี่ | เข้านวดฟั้นเต็มที่หาหายไม่ | |
ยิ่งนวดก็ยิ่งหนักจักบรรลัย | สะดุ้งตื่นตกใจก็จุกจริง | |
กลิ้งเกลือกเสือกตนทนไม่ได้ | กระฉ่อนไส้ตัวสั่นดั่งผีสิง | |
ผิดลุกจากที่นอนเอาหมอนพิง | ป่วนปวดนวดนิ่งไม่บอกใคร | |
พอยายมาพี่เลี้ยงเคียงเข้ามาพลัน | หยิบเอาฟันสามพวงมายื่นให้ | |
ครั้นหม่อมเห็นพวงฟันเข้าทันใด | ดีใจหยิบรับเอาฉับพลัน | |
พวงหนึ่งทำไว้ด้วยไม่มะเกลือ | วิไลเหลือดำดีสีขยัน | |
พวงหนึ่งทำด้วยกะลาหนาครัน | เขาเจียนจัดขัดเป็นมันเหมือนทันตา | |
พวงหนึ่งทำไว้ด้วยไม้ทองหลาง | ทำเหมือนอย่างซี่ฟันขันหนักหนา | |
เอาไหมร้อยเรียบเรียงดูเกลี้ยงตา | รับเอามาดูกริ่มแล้วยิ้มพราย | |
เขาช่างทำงามงามทั้งสามพวง | แล้วห่อหวงเก็บไว้ไม่ให้หาย | |
ชอบอารมณ์สมคิดจิตสบาย | จุกก็คลายหายฉิบไปทันที | |
หม่อมเป็ดถามยายมาว่าพวงฟัน | นี่ขยันสุดใจใครให้พี่ | |
ยายมาอวดซ้ำเขาทำดี | ซื้อมาที่จีนยูทั้งสามพวง | |
หม่อมเป็ดตรองความตามเรื่องฝัน | นิมิตรดีขยันเป็นใหญ่หลวง | |
ว่าเขาให้กินทุเรียนกินหลายยวง | เป็นลาภใหญ่พวงฟันกะลา ฯ |