หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
เพลงยาว
เรื่อง
พระอาการประชวรของกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ[1]
| ๏ ขอบังคมพระบรมนาถา | ||
| ทั้งพระมิ่งมงกุฎอยุทธยา | อีกมารดาสุริยันพระจันทร | |
| ทั้งครูผู้ได้สอนกลอนประดิษฐ์ | มาต่อติดศุภลักษณ์เรื่องอักษร | |
| จะกล่าวคำร่ำคิดประดิษฐ์กลอน | ขอพระพรคุ้มสารพัดภัย | |
| นิราศร่ำทำอักษรเป็นกลอนสด | ให้ปรากฎด้วยปัญญาอัชฌาสัย | |
| เมื่อเดือนสี่ปีเถาะ[2] เคราะห์เหลือใจ | ละห้อยไห้แสนคะนึงถึงประชวร | |
| เที่ยวบวงสรวงเทวาสุรารักษ์ | ทุกสำนักพฤกษ์ไพรไศลหลวง | |
| ให้เคลื่อนคลายหายพระโรคที่โศกทรวง | เฝ้าบำบวงสรวงสังเวยเช่นเคยมา | |
| ทุกเช้าเย็นเป็นไปมิได้ขาด | สนองบาททูลกระหม่อมจอมเกศา | |
| ผู้คนแลแออัดตามรัถยา | ทั้งโขลนจ่าหลวงแม่เจ้าพวกท้าวนาง | |
| กรมหมอขอเฝ้าเจ้าตำแหน่ง | ต้องตกแต่งให้สำนักตำหนักขวาง | |
| ข้างชั้นบนกรมหมอกับขุนนาง | พานหมากวางเรียงงามตามทำนอง | |
| ท่านพระยาพิพัฒ[3] ต้นรับสั่ง | เข้าในวังกับหลวงนาย[4] ได้เป็นสอง | |
| ทั้งเย็นเช้าเข้าประจำตามทำนอง | คอยสนองโอษฐ์รับพระโองการ | |
- ↑ ดู อธิบายเพลงยาว เรื่อง พระอาการประชวรของกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ หน้า ๖๔
- ↑ ปีเถาะ จุลศักราช ๑๒๐๕ พ.ศ. ๒๓๘๖
- ↑ พระยาพิพัฒโกษา บุญศรี เป็นเจ้าพระยาธรรมาในรัชกาลที่ ๔ ถึงรัชกาลที่ ๕ เป็นเจ้าพระยาสุธรรมมนตรี.
- ↑ หลวงนายศักดิ์ ชื่อ ครุฑ เป็นเจ้าพระยายมราชในรัชกาลที่ ๔
– ๒๗ –
