เหล่านั้นไปค้าขายตามเมืองอาฟริกาข้างตวันตกได้สำเร็จประโยชน์มาก คือ ไปได้บ้านเมืองที่ฝรั่งยังไม่เคยไปแต่ก่อนเปนเมืองขึ้นของโปจุเกตหลายแห่ง ในส่วนการค้าขาย เอาสินค้ายุโรปไปเที่ยวแลกของดีมีราคาในอาฟริกา คือ งาช้าง แลทองคำ เปนต้น ก็ได้กำไรมาก ส่วนการสอนคฤสตสาสนานั้น นอกจากพาบาดหลวงไปเที่ยวสั่งสอน ดองเฮนริกยังให้เที่ยวรับซื้อพวกแขกดำซึ่งเปนทาสเปนเชลยอยู่ตามอาฟริกาพาบันทุกเรือมาเมืองโปจุเกตขายต่อไปแก่พวกโปจุเกตที่มีใจศรัทธาจะสั่งสอนพวกมิจฉาทิษฐิรับซื้อไปไว้ใช้สอยแลสั่งสอนให้เข้ารีตคฤสตสาสนา เกิดกำไรในการนี้ด้วยอีกประการ ๑ เมื่อการที่ดองเฮนริกทำได้ประโยชน์ดีเกินกว่าที่คาดหมายดังกล่าวมานี้ จึงเกิดความวิตกขึ้นว่าจะมีผู้อื่นมาทำการประชัน พระเจ้าแผ่นดินโปจุเกตจึงตั้งพระราชบัญญัติห้ามมิให้ผู้หนึ่งผู้ใดแต่งเรือออกมาเที่ยวค้าขายทำการประชันกับดองเฮนริก แลเพื่อจะป้องกันมิให้ฝรั่งชาติอื่นมาแย่งชิง ดองเฮนริกได้ไปทูลขออาชญาต่อโป๊บผู้เปนเจ้าเปนใหญ่ในคฤสตสาสนาที่เมืองโรม โป๊ปก็ออกอาชญาอนุญาตให้แก่ดองเฮนริกว่า บันดาเมืองมิจฉาทิษฐิที่โปจุเกตได้ไปพบปะ ให้เปนอาณาจักรของพระเจ้าแผ่นดินโปจุเกต ห้ามมิให้ชาติอื่นไปแย่งชิง แต่โปจุเกตจะต้องทำการสอนคฤสตสาสนาให้แพร่หลายในบันดาเมืองที่ได้ไปพบปะนั้น จึงจะถืออำนาจตามอาชญาของโป๊ปได้ เมื่อดองเฮกริกทำการสำเร็จประโยชน์แลได้อำนาจดังกล่าวมาแล้ว กิติศัพท์ก็แพร่หลาย มีพวกฝรั่งทั้งชาติโปจุเกตแลชาติอื่นขอเข้า
