การที่พระราชทานพระราชธิดา ที่ในหนังสือพระราชพงศาวดารว่า ได้พระราชทานทั้ง ๔ คน คือ พระมหาธรรมราชา เจ้าพระยานครศรีธรรมราช เจ้าพระยามหาเสนา แลเจ้าพระยามหาเทพ เห็นจะเกินไป ที่จริงจะได้พระราชทานแต่พระมหาธรรมราชาพระองค์เดียว เพราะเหตุที่ยกย่องขึ้นเปนเจ้า การที่พระราชทานพระราชธิดาเปนมเหษีเปนเครื่องป้องกันมิให้เกิดมีเจ้าต่างวงศ์ขึ้นทางเมืองเหนือ เหตุนี้เปนข้อสำคัญ
วินิจฉัยเรื่องพระเทียรราชาหมดเนื้อความเพียงนี้
๑การกำหนดเหตุการณ์ เรื่องพระเทียรราชานับว่าเกิดขึ้นตั้งแต่สมเด็จพระไชยราชาธิราชสวรรคต (ตามศักราชในพระราชพงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐ) เมื่อเดือน ๖ ขึ้นค่ำ ๑ ปีมะแม จุลศักราช ๙๐๙ (พ.ศ. ๒๐๙๐ ค.ศ. ๑๕๔๗) จนกำจัดขุนวรวงศาธิราชเมื่อเดือน ๙ แรม ๑๒ ค่ำ ปีระกา จุลศักราช ๙๑๑ พ.ศ. ๒๐๙๒ เปนที่สุด รวมระยะเวลา ๒ ปีกับ ๔ เดือน หย่อน ๒ วัน
๒บุคคลปรากฎนามในเรื่องมี ๒๔ คน ที่หมาย ๑ ในบาญชีต่อไปนี้เปนตัวการในเรื่อง นอกนั้นเปนแต่ผู้ประกอบการ คือ
(๑)สมเด็จพระแก้วฟ้า ราชโอรสผู้รับรัชทายาทของสมเด็จพระไชยราชาธิราช ได้เสวยราชย์เมื่อพระชันษา ๑๑ ปี อยู่ในราชสมบัติ
