ฤๅกลัวเกินไป ฤๅเปนคนพูดปดนั้น ยังเล่ายืนยันว่า ผีหลอกตัวอย่างนั้น ๆ ได้ฟังอยู่เนือง ๆ เพราะเหตุทั้งปวงที่ว่าแล้วมันอบรมปัญญาความคิดให้เกิดกังขาวิตกขึ้นโดยง่าย เมื่อมีเหตุที่จะต้องไปที่มืดเปลี่ยนก็ดี ไปป่าช้ากลางคืนก็ดี บางทีจิตรที่เชื่อผีมาแต่เดิมผุดขึ้น ความสดุ้งหวาดเสียวก็ครอบงำทันทีทีเดียว ฤๅเปนความสงไสยว่า คำที่ว่า ผีมี นี้ พูดกันมากนัก จะมีจริงฤๅไม่หนอ แต่คิดเท่านี้ก็เกิดความกังขาวิตกขึ้น ไม่สามารถจะไปฤๅจะนิ่งอยู่ในที่อันมืดแลเปลี่ยวได้แล้ว ต้องหาเลศอุบายในความที่ว่า ผีไม่มี ฤๅกิจศุขทุกขอันแรงกล้าอันใดอันหนึ่ง มาหักห้ามจิตรดวงนั้น จึ่งสามารถที่จะอยู่ฤๅไปมาในที่ดังกล่าวแล้วนั้นได้ ความอบรมสันดานเปนการสำคัญอย่างยิ่ง จึ่งทำให้คนบางคนมีความสดุ้งในการบางครั้งบางคราว มิใคร่จะเว้นตัว แต่ถ้ารวบรวมเข้าแล้ว คนที่เชื่อถือกลัวผีนั้นมากกว่าคนที่ไม่ถือไม่เชื่อหลายเท่า คือ คน
