ยังท่าน้ำพร้อมด้วยพระสงค์เปนอันมาก ครั้นถึงบันไดน้ำ ก็เห็นน้ำท่วมลบตลิ่งแล้ว พระอาจารย์มีความวิตกว่า นายสินจะมิเปนอันตรายแก่ชีวิตด้วยอุทกภัยหรือ จึ่งสั่งพระสงค์ซึ่งเปนอันเตวาสิกนั้นไห้จุดไต้ตามไฟเที่ยวส่องหานายสิน ก็พบนายสินที่ริมตลิ่งวัด มือนายสินยังมัดติดหยู่กับบันได แต่บันไดหลุดถอนขึ้นมาได้ด้วยอำนาดบุญญาบารมีของนายสินจะได้เปนพระเจ้าแผ่นดินนั้น พระสงค์ทั้งหลายจึงแก้เชือกที่มัดมือนายสินคร่อมบันไดนั้นออก พาเอาตัวมายังบนบก ฝ่ายพระอาจารย์และพระสงค์ทั้งหลายได้เห็นนายสินมิได้เปนอันตรายด้วยอุทกภัย ก็เปนการประจักส์อัสจรรยของนายสินยิ่งนัก พระอาจารย์กับพระสงค์ทั้งหลายก็ชวนกันพาตัวนายสินเข้าไปไนพระอุโบสถ ไห้นายสินนั่งหยู่ท่ามกลางพระสงค์ทั้งหลายฉเพาะหน้าพระพุทธปติมากร พระสงค์ทั้งหลายก็สวดพระพุทธมนต์ด้วยพระคาถาบทชยันตะมงคล เปนการคล้าย ๆ กับทำขวันนายสิน ปถมเหตุนี้นั้นเปนการประจักส์ของนายสิน พระอาจารย์ได้จดหมายเหตุไว้ตั้งแต่คลอดจนได้ราชสมบัติเปนพระเจ้าแผ่นดินแล้ว จึ่งได้รับเอาจดหมายเหตุนั้นมา จึ่งได้ปรากตสืบเนื่อง
