บัดเดี๋ยวหนึ่งก็ถึงเมืองอินทปัถมหานคร เหนบุรุษชรานุ่งผ้าขาว จึงถามว่า เมืองนี้เรียกว่าเมืองอะไร บุรุษนุ่งผ้าขาวจึงบอกว่า เมืองอินทปัถมหานคร พระฤๅษีจึงว่า เมืองนี้สนุกนักหนา แต่กระษัตรซึ่งครองราชสมบัตินั้นเปนโรคเรื้อน พระชนมายุนั้นน้อย ไม่สมควรที่จะครองพระนครอยู่ได้ เราจะชุบให้กระษัตรองค์นี้มีชนมายุยืนยาวไปนานให้ได้เสวยราชสมบัติควรแก่พระนคร บุรุษชรานุ่งผ้าขาวไปกราบทูลแก่พระเจ้ากรุงพาลว่า มีฤๅษีองค์หนึ่งนั้นมาว่า จะชุบพระองค์ให้หายโรคมีพระชนมายุยืน พระเจ้ากรุงพาลจึงตรัสสั่งให้นิมนต์พระฤๅษีเข้าไปในพระราชวัง ตรังสั่งให้ไปเอากระทะเหลกใหญ่มาตั้งขึ้นบนเตาติดไฟใส่น้ำเคี่ยวให้เดือด แล้วพระฤๅษีจึงว่า เชิญมหาบพิตรพระราชสมภารลงไปอยู่ในกระทะเทิญ พระเจ้ากรุงพาลจึ่งตรัสสั่งว่า จะทำประการใดจึงจะให้เหนปรากฎแก่จักษุคนทั้งปวง อำมาตย์ผู้หนึ่งจึ่งจับสุนักข์ใส่ลงในกระทะ สุนักข์นั้นก็ตาย พระฤๅษีจึงเอายาโรยลงไปในกระทะ สุนักข์ก็เปนขึ้น มีรูปกายงามกว่าแต่ก่อน พระเจ้ากรุงพาลก็ยังไม่เชื่อลงเปนแท้ จึงตรัสสั่งให้อำมาตย์คนหนึ่งลงไปในกระทะนั้น พระฤๅษีจึงเอายาโรยลง อำมาตย์นั้นก็เปนขึ้น รูปงามดุจเทวดา พระเจ้ากรุงพาลก็ยังไม่เชื่อ พระเจ้ากรุงพาลจึงตรัสว่า นิมนต์พระมหาฤๅษีลงไปในกระทะก่อนเทิญ ข้าพเจ้าจึงจะเชื่อ พระมหาฤๅษีก็เปลื้องเครื่องบริกขารออกจากกาย จึงสั่งไว้ว่า ถ้าอาตมภาพลงไปในกระทะแล้ว จงเอายานี้โรยลงไปในกระทะ พระมหาฤๅษีสั่งเสร็จแล้วก็ส่งห่อยาให้แก่พระเจ้ากรุงพาลแล้วก็ลงไปในกระทะ กายพระฤๅษีนั้นก็ละลายเปนน้ำ พระเจ้ากรุงพาลก็เอายาโรยลงในกระทะครึ่งหนึ่ง จึ่ง
