พ่อถึกได้ทราบข่าวว่า มีปราชญ์อินเดียนเข้ามาเยี่ยมกรุงสยาม โดยกรุงสยามเชิญให้แวะเข้ามาในระหว่างที่ท่องเที่ยวผ่านประเทศ รัฐบาลรับรองอย่างแขกเมือง และคณะแขกคณะจีนในกรุงเทพฯ ผู้ได้มีส่วนเชื้อเชิญท่านนักปราชญ์นี้ด้วยก็ได้มีสโมสรสันนิบาตเป็นคณะ ๆ อ่านรายงานต้อนรับแสดงความเคารพยินดีเป็นอย่างไพเราะ เมื่อได้ทราบว่า ท่านนักปราชญ์จะแสดงปาฐกถาให้มหาชนฟังด้วย พ่อถึงจึงตามไปฟังในที่ต่าง ๆ แล้วกลับมาคุยกับเพื่อนฝูงว่า ท่านปราชญ์กวีผู้นี้ ศรีกรุงว่า เกิด พ.ศ. ๒๔๐๔ ในตระกูลขัติย คือ นักรบ เป็นราชสกุล พ่อถึงเห็นรูปร่างสูง มีสง่า, ผิวเนื้อและเคราขาว, แต่งกายตามลัทธิของชาติ สมเป็นผู้ประกอบด้วยชาติวุฒิ, วัยวุฒ และคุณวุฒ พร้อมบริบูรณ์จริง นอกจากนั้น ท่านใช้ปริญญาดอกเตอร์นำหน้าชื่อ ทั้งที่กล่าวกันว่า พระเจ้ายอร์ชแห่งกรุงอังกฤษผู้เป็นจักรพรรดิ์ราชแห่งอินเดียได้พระราชทานอิสริยาภรณ์ให้มีอิสสริยยศเป็นเซอรยิ่งกว่าอะไรหมด ท่านเป็นชาวอาเซียคนแรกที่ได้รับรางวัล
