การอุปโภคบริโภค เหาะเหินเดินอากาศ ทั้งมีหูทิพย์ตาทิพย์ จัดว่า ไม่เคยมีอารยะธรรมสมัยใดที่ให้มนุษย์กระเดื่องเดชได้ถึงเพียงนี้ แต่อารยะธรรมนี่เป็นส่วนนอกตัว Impersonal เป็นคลังแห่งความจริง Facts จึงเป็นของตาย Dead ผิดกับอารยะธรรมโบราณของเราชาวชมภูทวีปซึ่งเป็นส่วนในตัว Personal เป็นคลังแห่งความสัตย์ Truth และเป็นของเป็น Living อารยะธรรมเก่าคุมประเทศที่แม้หลับอยู่ได้ตั้งสองพันปีก็ไม่มีบุบสลาย แต่อารยะธรรมใหม่จะไม่ยั่งยืน อาจมีกำลังแปลกใหม่โผล่พลุ่งขึ้นอย่างพลุเมื่อไรก็ได้ เช่น อินเวนชั่นสำคัญต่าง ๆ เป็นต้น เพราะเหตุที่เป็นเพียงความจริงนอกตัว ไม่มีเยื่อใยเหมือนส่วนในตัว
อารยะธรรมโบราณใช้เงินเป็นทาสสำหรับทำความสะดวกในการแลกเปลี่ยนที่จำเป็นเพื่อประโยชน์แห่งประชุมชน เพราะเงินก็เป็นเพียงของนอกตัวอย่างหนึ่ง แต่อารยะธรรมใหม่บูชาเงินเป็นพระเจ้าเพื่อประโยชน์แห่งเอกชนที่จะเป็นมหาเศรษฐีมิลเลียแนร์บิลเลียแนร์ ท่านปาฐกถาเล่าว่า ท่านผ่านไปในชนมบทบ้านนอกในอินเดีย
