ข้ามไปเนื้อหา

หน้า:Phlae Kao 2479.djvu/41

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
โธ่ เรียมเอ๋ย พี่ร้องไห้มา ๒ ปีกว่าแล้ว น้ำใหม่ที่เราเคยเล่นงวดไปสองหนแล้ว พี่ก็ยังคอยเจ้าอยู่

ได้เมื่อก่อนนี้ แต่ใครเขาจะยอมให้ขวัญซื้อฉันด้วยเงินร้อยเดียวในเดี๋ยวนี้เล่า แม้สัก ๕–๖ พันฉันก็เชื่อว่าคุณสมจะต้องตลีตลานก่อนใคร

๓๘