หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๓๓
ภญาน
อนึ่ง ในลักษณพญาณกอปรด้วยองค ๖ ประการ คือ บุทคลกอปรด้วยเคหสถานอันบริบูรรณ ๑ คือว่าบุทคลอันบริบูรรณด้วยลูกหลานมาก ๑ คือว่าบุทคลกอปรด้วยน้ำใจเปนสัปรุษ ๑ คือว่าบุทคลมีน้ำใจกอปรด้วยกุศล ๑ คือว่าบุทคลกอปรด้วยตระกูลเปนเศรษฐีอันประเสริฐ ๑ คือว่าบุทคลเปนที่สการบูชาแก่คนทังปวง ๑ อันว่าบุทคลกอปรด้วยองคหกประการดั่งนี้ จึ่งควรให้กระลาการถามเอาผู้นั้นเปนพญาณ |
ถ้าทวยราษฎรทังปวงผู้มีอรรถคดีอ้างพญาณ จะฟังเอาเปนพญาณหมีได้ คือว่า |
คน ๓๓ จำพวก |
คนหมีได้อยู่แก่ศีล | ๘ |
๑ | คนไม่มีเรือนเที่ยวจร | ๑ | แล | |||||||||||||
คนกู้นี่ยืมสีนผู้เปนความ | ๑ | คนถือกระเบื้องกระลาฃอทาน | ๑ | ||||||||||||||||
คนผู้เปนทาษผู้เปนความ | ๑ | คนหูหนวก | ๑ | ||||||||||||||||
คนเปนญาติผู้เปนความ | ๑ | คนตาบอด | ๑ | ||||||||||||||||
คนเปนมิศหายผู้เปนความ | ๑ | หญิงนครโสภิณี | ๑ | ||||||||||||||||
คนเปนเพื่อนกินอยู่สมเล | ๑ | หญิงแพศยา | ๑ | ||||||||||||||||
กับผู้เปนความ | หญิงมีครรภ | ๑ | |||||||||||||||||
คนวิวาทกับผู้เปนความ | ๑ | เปนกระเทย | ๑ | ||||||||||||||||
คนมักมาก | ถ้อย ความ |
๑ | เปนบันเดาะ | ๑ | |||||||||||||||
คนผูกเวรกับผู้เปนความ | ๑ | คนเปน | พ่อ แม่ |
มด | ๑ | ||||||||||||||
คนเปนโรคมาก | ๑ | คนเปนพิกลจริต | ๑ |
ม.ธ.ก.