งานแปล:แรงงานรับจ้างและทุน/บทที่ 5

by คาร์ล มาคส์

Chapter 5 THE NATURE AND GROWTH OF CAPITAL

บทที่ 5 ธรรมชาติและการเติบโตของทุน

Capital consists of raw materials, instruments of labor, and means of subsistence of all kinds, which are employed in producing new raw materials, new instruments, and new means of subsistence. All these components of capital are created by labor, products of labor, accumulated labor. Accumulated labor that serves as a means to new production is capital. So says the economists. What is a Negro slave? A man of the black race. The one explanation is worthy of the other.

ทุนประกอบไปด้วยวัตถุดิบ อุปกรณ์ใช้แรงงาน และปัจจัยดำรงชีพแต่ละชนิด ซึ่งถูกใช้เพื่อผลิตวัตถุดิบใหม่ ๆ อุปกรณ์ใหม่ ๆ และปัจจัยดำรงชีพใหม่ ๆ องค์ประกอบของทุนทั้งหมดนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยแรงงาน เป็นผลผลิตของแรงงาน หรือแรงงานสะสม แรงงานสะสมซึ่งทำหน้าที่เป็นปัจจัยของการผลิตใหม่คือทุน เหล่านักเศรษฐศาสตร์กล่าวเช่นนั้น แล้วทาสคนดำคืออะไรหรือ คือบุคคลที่เป็นคนดำ คำอธิบายนี้ก็ไม่ต่างจากที่กล่าวไป

A Negro is a Negro. Only under certain conditions does he become a slave. A cotton-spinning machine is a machine for spinning cotton. Only under certain conditions does it become capital . Torn away from these conditions, it is as little capital as gold is itself money, or sugar is the price of sugar.

คนดำคือคนดำ ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างเท่านั้นที่เขากลายเป็นทาส เครื่องจักรปั่นฝ้ายเป็นเครื่องจักรที่มีไว้ปั่นฝ้าย ภายใต้เงื่อนไขบางอย่างเท่านั้นที่มันกลายเป็นทุน หากถูกพรากไปจากเงื่อนไขเหล่านี้ พวกมันก็เป็นทุนพอ ๆ กับที่ทองเป็นเงินตรา หรือที่น้ำตาลเป็นราคาของน้ำตาล

In the process of production, human beings work not only upon nature, but also upon one another. They produce only by working together in a specified manner and reciprocally exchanging their activities. In order to produce, they enter into definite connections and relations to one another, and only within these social connections and relations does their influence upon nature operate -- i.e., does production take place.

ในกระบวนการผลิต มนุษย์ใช่แต่ทำงานกับธรรมชาติเท่านั้น แต่ยังทำงานซึ่งกันและกันด้วย พวกเขาผลิตเมื่อพวกเขาทำงานด้วยกันภายใต้รูปแบบแบบหนึ่งและแลกเปลี่ยนกิจกรรมซึ่งกันและกันเท่านั้น เพื่อที่จะผลิต พวกเขาเชื่อมโยงและสร้างความสัมพันธ์ระหว่างกันในรูปแบบหนึ่ง และภายใต้การเชื่อมโยงและความสัมพันธ์ทางสังคมเหล่านี้เท่านั้นที่อิทธิพลของพวกเขาทำงานกับธรรมชาติ นั่นคือการผลิตจะเกิดขึ้น

These social relations between the producers, and the conditions under which they exchange their activities and share in the total act of production, will naturally vary according to the character of the means of production. With the discover of a new instrument of warfare, the firearm,the whole internal organization of the army was necessarily altered, the relations within which individuals compose an army and can work as an army were transformed, and the relation of different armies to another was likewise changed.

ความสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างผู้ผลิตเหล่านี้ และเงื่อนไขที่พวกเขาแลกเปลี่ยนกิจกรรมและแบ่งปันกิจการผลิตทั้งมวลภายใต้มันนั้น ก็จะแปรเปลี่ยนไปตามลักษณะของปัจจัยการผลิตโดยธรรมชาติ การค้นพบอุปกรณ์ทำสงครามใหม่ ๆ เช่นอาวุธปืน ก็ได้เปลี่ยนโครงสร้างภายในทั้งหมดของกองทัพไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความสัมพันธ์ซึ่งปัจเจกบุคคลประกอบขึ้นเป็นกองทัพและทำงานเป็นกองทัพได้ก็ได้แปรสภาพไป และความสัมพันธ์กันและกันระหว่างกองทัพต่าง ๆ ก็ได้เปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน

We thus see that the social relations within which individuals produce, the social relations of production, are altered, transformed, with the change and development of the material means of production, of the forces of production. The relations of production in their totality constitute what is called the social relations, society, and, moreover, a society at a definite stage of historical development, a society with peculiar, distinctive characteristics. Ancient society, feudal society, bourgeois (or capitalist) society, are such totalities of relations of production, each of which denotes a particular stage of development in the history of mankind.

เราจึงเห็นว่าความสัมพันธ์ทางสังคมที่ปัจเจกบุคคลผลิตภายใต้มัน นั่นคือความสัมพันธ์ทางสังคมของการผลิต นั้นถูกดัดแปลงแปรสภาพไปตามการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาการของปัจจัยการผลิตเชิงวัตถุ ของพลังการผลิต ความสัมพันธ์ของการผลิตทั้งมวลประกอบขึ้นจากสิ่งที่เรียกว่าความสัมพันธ์ทางสังคม สังคม และมากไปกว่านั้น สังคมซึ่งอยู่ในระยะของการพัฒนาทางประวัติศาสตร์ระยะหนึ่ง สังคมซึ่งมีคุณลักษณะเฉพาะตัวที่โดดเด่น สังคมโบราณ สังคมศักดินา สังคมกระฎุมพี (หรือทุนนิยม) เหล่านี้เป็นมวลรวมของความสัมพันธ์ของการผลิต ซึ่งแต่ละอันแสดงถึงระยะของพัฒนาการของประวัติศาสตร์มนุษยชาติช่วงระยะหนึ่ง

Capital also is a social relation of production. It is a bourgeois relation of production , a relation of production of bourgeois society. The means of subsistence, the instruments of labor, the raw materials, of which capital consists -- have they not been produced and accumulated under given social conditions, within definite special relations? Are they not employed for new production, under given special conditions, within definite social relations? And does not just the definite social character stamp the products which serve for new production as capital?

ทุนก็เป็นความสัมพันธ์ทางสังคมของการผลิต เป็นความสัมพันธ์ของการผลิตของกระฎุมพี ความสัมพันธ์ของการผลิตของสังคมกระฎุมพี สิ่งที่ประกอบขึ้นเป็นทุน นั่นคือปัจจัยดำรงชีพ อุปกรณ์ใช้แรงงาน และวัตถุดิบ สิ่งเหล่านี้ถูกผลิตและสะสมภายใต้เงื่อนไขทางสังคมหนึ่ง ภายใต้ความสัมพันธ์พิเศษอันหนึ่งใช่หรือไม่ พวกมันถูกนำมาใช้เพื่อผลิตอีกรอบภายใต้ความสัมพันธ์พิเศษอันนั้น ภายใต้ความสัมพันธ์ทางสังคมอันหนึ่งใช่หรือไม่ แล้วลักษณะทางสังคมอันหนึ่งนี้เองที่ตีตราผลผลิตซึ่งจะถูกนำไปใช้ผลิตรอบใหม่ว่าเป็นทุนใช่หรือไม่

Capital consists not only of means of subsistence, instruments of labor, and raw materials, not only as material products; it consists just as much of exchange values. All products of which it consists are commodities. Capital, consequently, is not only a sum of material products, it is a sum of commodities, of exchange values, of social magnitudes. Capital remains the same whether we put cotton in the place of wool, rice in the place of wheat, steamships in the place of railroads, provided only that the cotton, the rice, the steamships -- the body of capital -- have the same exchange value, the same price, as the wool, the wheat, the railroads, in which it was previously embodied. The bodily form of capital may transform itself continually, while capital does not suffer the least alteration.

ทุนไม่ได้ประกอบขึ้นจากปัจจัยการผลิต อุปกรณ์ใช้แรงงาน และวัตถุดิบเท่านั้น ไม่ใช่แค่ผลผลิตเชิงวัตถุอย่างเดียวเท่านั้น มันประกอบขึ้นจากมูลค่าแลกเปลี่ยนด้วยพอ ๆ กัน ผลผลิตทั้งหมดซึ่งประกอบขึ้นเป็นมันคือโภคภัณฑ์ ด้วยเหตุนี้ ทุนจึงใช่แต่เป็นผลรวมของผลผลิตเชิงวัตถุ แต่เป็นผลรวมของโภคภัณฑ์ ของมูลค่าแลกเปลี่ยน ของปริมาณทางสังคม ทุนยังคงเดิมไม่ว่าเราจะนำฝ้ายมาแทนขนแกะ เอาข้าวมาแทนข้าวสาลี หรือเอาเรือกลไฟมาแทนรถไฟ ตราบใดที่ฝ้าย ข้าว และเรือกลไฟดังกล่าวนั้น ซึ่งเป็นกายของทุน มีมูลค่าแลกเปลี่ยนเท่าเดิม มีราคาเท่าเดิม เท่ากับขนแกะ ข้าวสาลี หรือรถไฟ ซึ่งมันเคยสถิตมาก่อน รูปกายของทุนอาจแปรสภาพไปอย่างไม่รู้จบ ในขณะที่ทุนเองนั้นไม่ได้เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

But though every capital is a sum of commodities -- i.e., of exchange values -- it does not follow that every sum of commodities, of exchange values, is capital.

แม้ว่าทุนทั้งหมดจะเป็นผลรวมของโภคภัณฑ์ นั่นคือของมูลค่าแลกเปลี่ยน ไม่ได้หมายความว่าผลรวมของโภคภัณฑ์ ของมูลค่าแลกเปลี่ยน จะเป็นทุนเสมอไป

Every sum of exchange values is an exchange value. Each particular exchange value is a sum of exchange values. For example: a house worth 1,000 pounds is an exchange value of 1,000 pounds: a piece of paper worth one penny is a sum of exchange values of 100 1/100ths of a penny. Products which are exchangeable for others are commodities. The definite proportion in which they are exchangeable forms their exchange value, or, expressed in money, their price. The quantity of these products can have no effect on their character as commodities , as representing an exchange value , as having a certain price. Whether a tree be large or small, it remains a tree. Whether we exchange iron in pennyweights or in hundredweights, for other products, does this alter its character: its being a commodity, or exchange value? According to the quantity, it is a commodity of greater or of lesser value, of higher or of lower price.

ผลรวมของมูลค่าแลกเปลี่ยนล้วนเป็นมูลค่าแลกเปลี่ยน มูลค่าแลกเปลี่ยนแต่ละอันเป็นผลรวมของมูลค่าแลกเปลี่ยน ตัวอย่างเช่น บ้านหลังหนึ่งที่มีราคา 1,000 ปอนด์เป็นมูลค่าแลกเปลี่ยนเท่ากับ 1,000 ปอนด์ กระดาษแผ่นหนึ่งที่มีราคาเท่ากับหนึ่งเพนนีเป็นผลรวมของมูลค่าแลกเปลี่ยนเท่ากับเศษหนึ่งส่วนร้อยของหนึ่งเพนนีหนึ่งร้อยเหรียญ ผลผลิตซึ่งสามารถแลกเปลี่ยนกับสิ่งอื่นได้คือโภคภัณฑ์ อัตราส่วนซึ่งใช้แลกเปลี่ยนระหว่างมันก่อตัวเป็นมูลค่าแลกเปลี่ยนของมัน หรือแสดงออกในรูปของเงินตราก็คือราคาของมัน ปริมาณของผลผลิตเหล่านี้ไม่ส่งผลอะไรต่อลักษณะความเป็นโภคภัณฑ์ของมัน ซึ่งคือการเป็นตัวแทนของมูลค่าแลกเปลี่ยน การมีราคาเท่าหนึ่ง ไม่ว่าต้นไม้จะสูงหรือเตี้ย มันก็ยังคงเป็นต้นไม้ ไม่ว่าเราจะแลกเปลี่ยนเหล็กด้วยหน่วยเพนนีเวทหรือหน่วยฮันเดรดเวทกับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ก็ตาม อย่างนี้ลักษณะของมันจะเปลี่ยนไปไหม: ที่เป็นโภคภัณฑ์หรือเป็นมูลค่าแลกเปลี่ยน มันเป็นโภคภัณฑ์ที่มีมูลค่ามากหรือน้อยกว่า ราคาที่สูงหรือต่ำกว่า ตามปริมาณของมัน

How then does a sum of commodities, of exchange values, become capital?

แล้วผลรวมของโภคภัณฑ์ ของมูลค่าแลกเปลี่ยน กลายเป็นทุนได้อย่างไร

Thereby, that as an independent social power -- i.e., as the power of a part of society -- it preserves itself and multiplies by exchange with direct, living labor-power.

ได้ด้วยในฐานะที่เป็นพลังทางสังคมอิสระ นั่นคือเป็นพลังของส่วนหนึ่งของสังคม มันคงสภาพและเพิ่มพูนด้วยการแลกเปลี่ยนโดยตรงกับพลังแรงงานที่มีชีวิต

The existence of a class which possess nothing but the ability to work is a necessary presupposition of capital.

การมีอยู่ของชนชั้นซึ่งไม่เป็นเจ้าของสิ่งใดนอกจากความสามารถทำงานจึงเป็นพื้นฐานที่จำเป็นของทุน

It is only the dominion of past, accumulated, materialized labor over immediate living labor that stamps the accumulated labor with the character of capital.

สิ่งที่ตีตราแรงงานสะสมด้วยลักษณะของทุนมีเพียงสิ่งเดียว นั่นคือการครอบงำของแรงงานซึ่งปรากฏตัวสะสมขึ้นมาแต่อดีตเหนือแรงงานซึ่งมีชีวิตอยู่ ณ เวลานี้

Capital does not consist in the fact that accumulated labor serves living labor as a means for new production. It consists in the fact that living labor serves accumulated labor as the means of preserving and multiplying its exchange value.

ทุนไม่ได้ประกอบด้วยข้อเท็จจริงว่าแรงงงานสะสมมีหน้าที่เป็นปัจจัยในการผลิตรอบใหม่ของแรงงานที่มีชีวิตอยู่ แต่มันประกอบด้วยข้อเท็จจริงว่าแรงงานที่มีชีวิตอยู่นั้นมีหน้าที่เป็นปัจจัยในการเพิ่มมูลค่าแลกเปลี่ยนของแรงงานสะสม