ประชุมโคลงโลกนิติ/๐๒๘
หน้าตา
หน้า ๙๙-๑๐๐
๒๘.
กุกุเฏ จ อมิตฺตสฺมึ | มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส | |
ยถา กปฺปติ ตํ มิตฺรํ | สฺรวโทสํ ปกาสิตา[ก] | |
ไม่ปรากฏที่มา |
ก. มีมิตรจิตอย่าให้ | สนิทนัก | |
อันใช่มิตรอย่ารัก | ร่วมไร้ |
ผิดพ้องหมองใจจัก | แสวงโทษ ตนนา | |
มีเท่าใดรู้ไซร้ | ส่อสิ้นทุกอัน | |
สำนวนเก่า |
ข. รักมิตรอย่าคบสนิท | ทั้งตน | |
อันใช่มิตรอย่ายล | กล่าวใกล้ |
รักแล้วบ่เห็นผล | เป็นโทษ คุณนา | |
โทษเท่าใดเห็นไซร้ | ส่อสิ้นทุกอัน | |
สำนวนเก่า |
ค. มิตรพาลอย่าคบให้ | สนิทนัก | |
พาลใช่มิตรอย่ามัก | กล่าวใกล้ |
ครั้นคราวเคียดคุมชัก | เอาโทษ ใส่นา | |
รู้เหตุสิ่งใดไซร้ | ส่อสิ้นกลางสนาม | |
สมเด็จฯ กรมพระยาเดชาดิศร |
เชิงอรรถ
[แก้ไข]ก โลกนีติ ร. และ ธรรมนีติ ร. มีคาถาตรงกันและมีความหมายใกล้เคียงกับบทนี้ดังนี้
"น วิสฺสาเส อมิตตสฺส | มิตฺตญฺจาปิ น วิสฺสเส | |
กทาจิ กุปฺปิเต มิตฺเต | สพฺพโทสปกาสโก" |
บทอธิบายศัพท์
[แก้ไข]- ส่อสิ้น – ฟ้องหมด เปิดเผยให้ผู้อื่นรู้จนหมด
- กลางสนาม – ในที่ชุมชน กลางชุมชน