ข้ามไปเนื้อหา

พระราชพงสาวดารกรุงสรีอยุธยา ฉบับความสมเด็ดกรมพระปรมานุชิตชิโนรส/เล่ม 1

จาก วิกิซอร์ซ
ตราของกรมศิลปากร
ตราของกรมศิลปากร
พระราชพงสาวดารกรุงสรีอยุธยา
ฉบับความสมเด็ดกรมพระปรมานุชิตชิโนรส
เล่มหนึ่ง
ตั้งแต่ส้างกรุงสรีอยุธยาถึงสิ้นรัชกาลสมเด็ดพระนเรสวรมหาราช
สมเด็ดพระเจ้าหยู่หัว
โปรดไห้ตีพิมพ์พระราชทานไนงานเมรุ
นายพลเอก อุ่ม พิชเยนทรโยธิน
ผู้สำเหร็ดราชการแทนพระองค์
เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ส. 2485
นะ เมรุวัดเทพสิรินทราวาส

ซื้อนายสุดแต่ 1–3

รวม 3 เล่ม 4 บาท

บ. ฉ. กาญนาคม.

25 กรกด. 86

  • นายพลเอก อุ่ม พิชเยนทรโยธิน
  • เกิด วันที่ 7 มีนาคม พ.ส. 2414
  • ตาย วันที่ 21 กรกดาคม พ.ส. 2485

สารบัญ
โดย กรมสิลปากร
  • พระราชพงสาวดารพิสดาร
โดย สมเด็จพระพนรัตน์ วัดพระเชตุพน
  1. ตั้งแต่พระเจ้าอู่ทองส้างกรุงสรีอยุธยา
  2. แผ่นดินสมเด็ดพระพระราเมสวร (ครั้ง 1)
  3. แผ่นดินสมเด็ดพระบรมราชาธิราช (ที่ 1)
  4. แผ่นดินเจ้าท้องลั่น และสมเด็ดพระราเมสวร (ครั้ง 2)
  5. แผ่นดินสมเด็ดพระเจ้าราม และสมเด็ดพระอินทราชา
  6. แผ่นดินสมเด็ดพระบรมราชาธิราช (ที่ 2)
  7. แผ่นดินพระบรมไตรโลกยนาถเจ้า
  8. แผ่นดินสมเด็ดพระรามาธิบดี
  9. แผ่นดินสมเด็ดพระบรมราชาหน่อพุทธางกูร
  10. แผ่นดินพระรัสดาธิราชกุมาร
  11. แผ่นดินสมเด็ดพระไชยราชาธิราชเจ้า
  12. แผ่นดินพระยอดฟ้า และขุนวรวงสาธิราช
  13. แผ่นดินพระมหาจักรพัดิ (ครั้ง 1)
  14. แผ่นดินพระมหินทราธิราช (ครั้ง 1)
  15. แผ่นดินพระมหาจักรพัดิ (ครั้ง 2)
  16. แผ่นดินพระมหินทราธิราช (ครั้ง 2)
  17. แผ่นดินพระมหาธัมราชาธิราชเจ้าเปนสมเด็ดพระสรรเพชญ์
  18. แผ่นดินสมเด็ดพระนเรสวรเปนเจ้า

บรรณานุกรม

[แก้ไข]
  • พระราชพงสาวดารกรุงสรีอยุธยา ฉบับความสมเด็ดกรมพระปรมานุชิตชิโนรส เล่มหนึ่ง. (2485). พระนคร: โรงพิมพ์พระจันท. (สมเด็ดพระเจ้าหยู่หัวโปรดไห้ตีพิมพ์พระราชทานไนงานเมรุ นายพลเอก อุ่ม พิชเยนทรโยธิน ผู้สำเหร็ดราชการแทนพระองค์ เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ส. 2485 นะ เมรุวัดเทพสิรินทราวาส).

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า

ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
  2. ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
    1. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
    2. เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
  1. ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
  2. แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก