เมืองสวรรคโลก เมืองพิไชย ยอมสนิทเรียบร้อยดี ไม่มีมารยาสาไถย ต่างอ้อนวอนหลายครั้ง ตั้งพะเน้าพะนึงถึงสองวัน ครั้นจะไม่รับก็จะเสียราชการ ขัดมิได้ เปนที่จนใจ จึงยอมเปนแม่ทัพไป ได้ทำหนังสือสัญญาให้ฉบับหนึ่งว่า ข้าพเจ้าจะสั่งบังคับผู้หนึ่งผู้ใดทำราชการฉลองพระเดชพระคุณพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแต่โดยซื่อตรงสุจริต มิได้คิดหาอำนาจแลลาภผลประโยชน์ใส่ตน หรือแกล้งอุบายด้วยเล่ห์กลอย่างหนึ่งอย่างใดนั้นหามิได้ ถ้าผู้ไหนได้ราชการแขงแรงดี ข้าพเจ้าจะมีหนังสือบอกเสนอความชอบให้ ถ้าใครมีความผิดโทษเบา จะสั่งสอนว่ากล่าวชี้แจงจนสามครั้ง ถ้ามิฟังขืนขัด จึงจะทำโทษพอเข็ดหลาบพอสมควร ถ้าผิดมีโทษหนัก จะลดหย่อนผ่อนโทษให้ไม่เต็มตามอาญาศึก แต่ต้องทำเปนแบบอย่างสืบไป ถ้าผิดหนักเบาฐานหนึ่งฐานใดก็ดี จะปฤกษาพระยาพิไชยนายทัพนายกองให้เห็นพร้อมกันก่อน จึงจะทำโทษตามแก่กาล ถ้าผู้ซึ่งไม่มีความผิด ข้าพเจ้าลงโทษทัณฑ์ หรือผู้นั้นผิดน้อย ข้าพเจ้ากระทำโทษเกินกว่าฐานถึงอุตกฤษฐ์ฉกรรจ์มหนตเหตุมากไป ก็ให้บอกณกรุงเทพมหานครทีเดียว ไม่ต้องบอกยังแม่ทัพใหญ่เพื่อจะปิดบังข้อความไว้ ขอสิ่งซึ่งเปนใหญ่เปนประธานทั่วสกลโลกจงอภิบาลบำรุงรักษาข้าพเจ้า แลพระยาพิไชย นายทัพนายกองไพร่พลโยธาทั้งปวง ให้เจริญสุขสวัสดิ์มีไชยทุกประการ หนังสือสัญญาข้าพเจ้ากับหนังสือสัญญาพระยาพิไชยสองฉบับนี้ มีใบบอกยัง ฯพณฯ หัวเจ้าท่าน ที่สมุหนายก แม่ทัพใหญ่ ได้บอกส่งลงมากรุงเทพมหานคร ความแจ้งอยู่แล้ว
