ข้าพเจ้าให้กวานล่ามกับฮ่อ ๕ คนกลับไป ปราถนาจะให้กวานหลวงปล่อยคนเมืองหลวงพระบางที่ยังค้างอยู่อิก ๒ คนกลับมาเหมือนกัน มิฉนั้น จะยังยึดตัวไว้ คงไม่ฆ่าฟันทำอันตรายอย่างไรอย่างหนึ่งให้ต้องกับคำพระยาพิไชย พูดจาลวงล่อสัญญาแก่พวกฮ่อจะได้วางใจว่า กองทัพมิยกออกไป ไม่เตรียมการรบไว้ ก็ได้เปรียบฮ่อ แม้ฮ่อระแวงสงสัยว่า กองทัพจะยกออกไปก็ดี คงเปนที่ครั่นคร้ามแก่การสงครามต่อไป ข้าพเจ้าได้ทำหนังสือประกาศห้ามแลข้อบังคับต่าง ๆ สำหรับทัพที่จะต้องใช้ในคราวการ กับจัดให้เปนหลักฐานมีกำหนดซึ่งจะยกออกเดินระยะทางเพียง ๖ ชั่วโมงลงมาอย่าให้เกินไป เพราะจะถนอนกำลังคนแลช้างม้าไว้รบสู้ ดูท่าทางจะหยุดยั้งตั้งกองทัพได้ อย่าให้ใกล้ไกลนักพอสมควร เปนส่วนเปนแพนกแยกตามหมวดหมู่อยูเปนที่ เกลือกพวกฮ่อยกมาต่อตี จะได้ช่วยกันทันการ วางด้านกองรักษาชั้นในไว้ กองนอกให้ห่างพอเห็นกันถนัด นัดหมายสัญญาสังเกตการจงแน่ ซึ่งเรียกกองแลหรือกองคอยระวังหรือกองเสือป่าก็ว่าเปนสามอย่างในทางข้าศึกจะมาให้รู้โดยเร็วได้ ถอนกองพระยาสุโขทัยกับกองข้าพเจ้าเข้ารวมกันคน ๘๐๐ เศษทัพ ๑ กองพระยาพอไชยคน ๗๐๐ เศษทัพ ๑ กองเจ้าอุปราชเมืองน่านคน ๘๐๐ เศษทัพ ๑ กองเจ้าราชวงศ์เมืองหลวงพระบางคน ๘๐๐ เศษทัพ ๑ รวมเปน ๔ ทัพ นับหมู่เดียวหมายคล้ายตรีเสนา คือ ให้กองเมืองหลวงพระบางเปนหน้า กองเมืองสวรรคโลกเปนปีกซ้าย กองเมืองพิไชยเปนปีกขวา แต่เดินทาง
