เฝ้าหอพระของนางอยู่ใกล้ ๆ จะได้ให้ทานกินให้อิ่มหนำ ออกญาราชภักดีพาซื่อ จึงย้ายพันบุตรศรีเทพเข้ามาเปนตำแหน่งขุนชินราชรักษาพนักงารเฝ้าหอพระของสมเด็จพระชนนี ย้ายขุนชินราชคนเก่าออกไปเปนพนักงารเฝ้าหอพระณพระที่นั่งพิมานรัตยา
๔ท้าวศรีสุดาจันทร์เปนพระราชชนนี มีราชานุกิจที่ต้องประพฤติ เช่นไปนมัสการพระที่หอพระแลเสด็จออกให้ข้าราชการเฝ้าเปนต้น เปนนิจ ไม่ต้องมีผู้ควบคุมเหมือนอย่างนักสนม เพราะฉนั้น จึงได้มีโอกาศพบปะกับขุนชินราชที่หอพระเนือง ๆ ต่อหน้าคนนางก็โอภาปราสัยอย่างเปนญาติชั้นลูกหลาน ครั้นลับตาคนก็แสดงเลศนัยให้ปรากฎแก่ขุนชินราชว่านางรักใคร่ ฝ่ายขุนชินราชเปนคนโง่เขลาปราศจากหิริโอตัปป เมื่อเห็นเช่นนั้นก็มีความยินดี จึงได้เปนชู้กับนาง แต่การที่ท้าวศรีสุดาจันทร์คบขุนชินราชเปนชู้นั้น ตัง้ใจปกปิดจะมิให้ผู้ใดล่วงรู้ เพราะฉนั้น จะไปมาหาสู่กันในที่ลับได้แต่ละครั้งเปนการลำบาก อีกประการ ๑ นางปรารภว่า ขุนชินราชเปนแต่พนักงารเฝ้าหอพระ จะให้ทรัพย์สินคนก็จะสงสัย ด้วยเหตุทั้ง ๒ ประการนี้ นางจึงอ้างว่าขุนชินราชเปนราชินิกูล ควรจะให้มีโอกาศรับรั้วงารราชการบ้าง จะให้เปนแต่พนักงารเฝ้าหอพระอยู่เช่นนั้นหาสมควรไม่ จึงตั้งให้เปนที่ขุนวรวงศาธิราช มีตำแหน่งในกรมวังของพระชนนีสำหรับนางใช้สอย
๕การที่ท้าวศรีสุดาจันทร์เปนชู้กับขุนวรวงศาธิราชนั้นปกปิดไว้ได้ไม่ช้า มีผู้รู้ความก็เกิดกิติศัพท์โจทย์สงสัยกันขึ้น กิติศัพท์นั้น
