หน้า:อธิบายเบ็ดเตล็ดฯ พงศาวดารฯ - ดำรง - ๒๔๖๙.pdf/108

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๙๘

ครั้นถึงวันกำหนด พอเวลารุ่งเช้า ขุนวรวงศาธิราชพาท้าวศรีสุดาจันทร์กับพระศรีศิลป์ลงเรือพระที่นั่งจะไปยังพะเนียด พอกระบวรพ้นปากคลองสระบัวไปได้หน่อยหนึ่ง ขุนพิเรนทรเทพ กับหลวงศรียศ หมื่นราชเสนหา ก็ให้พายเรือฝ่ากระบวรเข้ามาสะกัดทางเข้าหน้าเรือที่นั่ง ส่วนขุนอินทรเทพก็แซงเรือขึ้นไปทางข้างหลัง ต่างขึ้นเรือที่นั่งช่วยกันกลุ้มรุมฆ่าขุนวรวงศาธิราชกับท้าวศรีสุดาจันทร์ตายในที่นั้นทั้ง ๒ คน แล้วขุนพิเรนทรเทพจึงร้องประกาศว่า จะกำจัดแต่คนร้าย ใครเปนคนดีมีความซื่อตรงต่อพระราชวงศ จงสงบอยู่ หาประสงค์จะทำอันตรายไม่ พวกข้าราชการที่ไปในกระบวรเสด็จก็ไม่มีผู้ใดต่อสู้ ที่กลับยินดีด้วยก็มาก ขุนพิเรนทรเทพจึงสั่งให้เอาศพคนทั้ง ๒ ไปเสียบประจานไว้ณวัดแร้ง แล้วให้กลับกระบวรพาพระศรีศิลป์มายังพระราชวัง สั่งให้กำจัดธิดาขุนวรวงศาธิราชที่มีด้วยท้าวศรีสุดาจันทร์เสียด้วยอีกคน ๑ แลขณะนั้นได้ความว่า หมื่นราชเสนหานอกราชการยิงอุปราชจันตายสมปราถนา ก็ให้เอาศพไปเสียบประจานไว้ที่วัดแร้งด้วยกันทั้งหมด

๑๔เมื่อเสร็จกำจัดคนร้ายเสี้ยนหนามแผ่นดินแล้ว ขุนพิเรนทรเทพจึงสั่งให้เรียกข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยมาประชุมพร้อมกัน ต่างก็มาด้วยความยินดี ขุนพิเรนทรเทพจึงชักชวนให้พร้อมกันถวายราชสมบัติแก่พระเทียรราชา ข้าราชการก็เห็นชอบด้วยโดยมาก มิได้มีผู้ใดโต้แย้ง เสนาบดีผู้ใหญ่จึงไปทูลอัญเชิญพระเทียรราชาให้ลาผนวช แล้วจัดเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์ไปรับเสด็จเข้ามาประทับที่ในพระราชวัง แล้วตั้งพิธีราชาภิเษกถวายพระนามพระเทียรราชาว่า สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ เมื่อเสวยราชย์นั้น พระชันสาราว ๔๐ ปี