๑๕ขณะนั้นพระยาโองเจ้าเมืองสวรรคโลกกับพระยาพิชัยคุมกำลังหัวเมืองเหนือลงมา หมายจะมากำจัดขุนวรวงศาธิราช มาถึงกลางทาง ได้ทราบว่า ขุนพิเรนเทรพกำจัดสำเร็จแล้ว แลถวายราชสมบัติแก่พระเทียรราชา ต่างก็ยินดี พากันเข้ามาเฝ้า
๑๖สมเด็จพระมหาจักรพรรดิจึงโปรดให้พระราชครูทั้ง ๔ ปรึกษาความชอบพวกที่ได้กำจัดขุนวรวงศาธิราชกับท้าวศรีสุดาจันทร์ แล้วพระราชทานบำเหน็จโดยอันดับกัน คือ
(๑)สถาปนาขุนพิเรนทรเทพให้เปนเจ้าขันธสิมาครองเมืองพิษณุโลก ทรงพระนามว่า พระมหาธรรมราชา ครองหัวเมืองเหนือ ๗ หัวเมืองซึ่งเคยเปนมณฑลราชธานีครั้งพระร่วงนั้น แลพระราชทานพระวิสุทธิกษัตรีย์ราชธิดาพระองค์ใหญ่ให้เปนมเหษี
(๒)ตั้งขุนอินทรเทพเปนเจ้าพระยาศรีธรรมาโศกราชผู้สำเร็จราชการเมืองนครศรีธรรมราช
(๓)ตั้งหลวงศรียศเปนเจ้าพระยามหาเสนาที่สมุหพระกลาโหม
(๔)ตั้งหมื่นราชเสนหาเปนเจ้าพระยามหาเทพ
(๕)ตั้งหมื่นราชเสนาหนอกราชการเปนพระยาภักดีนุชิต
(๖)เลื่อนพระยาพิชัยเปนเจ้าพระยา
(๗)พระยาโองเจ้าเมืองสวรรคโลกนั้นเปนเจ้าอยู่แล้ว (เห็นจะพระราชทานบำเหน็จอย่างอื่น) แล้วให้กำลังไปตีกรุงกัมพูชา
เรื่องพงศาวดารตอนพระเทียรราชาได้ราชสมบัติ ว่าตามทางวินิจฉัย เข้าใจว่าจะเปนดังกล่าวมาในตอนนี้
