หน้า:อธิบายเบ็ดเตล็ดฯ พงศาวดารฯ - ดำรง - ๒๔๖๙.pdf/47

จาก วิกิซอร์ซ
หน้านี้ได้พิสูจน์อักษรแล้ว
๓๗

ยาวแต่ตวันออกไปจนทางตวันตกตลอดมหาสมุทร์แอตแลนติก คฤสโตเฟอโคลัมบัสจึงนำความเห็นทั้งนี้ทูลแก่พระเจ้าแผ่นดินโปจุเกต จะขอรับอาสาคุมเรือไปเที่ยวหาประเทศอินเดียถวายโดยทางตวันตกอีกทาง ๑ พระเจ้าแผ่นดินโปจุเกตให้ที่ประชุมผู้ชำนาญแผนที่แลการเดิรเรือปรึกษาความเห็นของคฤสโตเฟอโคลัมบัส ที่ประชุมไม่เห็นด้วย คฤสโตเฟอโคลัมบัสมีความน้อยใจ จึงลอบออกจากเมืองโปจุเกตไปรับอาญาพระเจ้าแผ่นดินสเปน ประเทศสเปนเวลานั้นยังแบ่งเปน ๒ ราชอาณาจักร แต่รวมกันด้วยพระเจ้าแผ่นดินทั้ง ๒ ฝ่ายได้ทำการวิวาหกัน พระเจ้าแผ่นดินสเปนแต่งเรือให้คฤสโตเฟอโคลัมบัสคุมไปเที่ยวหาประเทศอินเดียตามประสงค์ คฤสโตเฟอโคลัมบัสแล่นเรือข้ามมหาสมุทร์แอตแลนติกเพียรไปจนพบหมู่เกาะในทวีปอเมริกาเหนือที่ยังเรียกอยู่จนทุกวันนี้ว่า หมู่เกาะอินเดียฝ่ายตวันตก โดยเข้าใจในครั้งนั้นว่าเปนประเทศอินเดีย มิใช่ทวีป ๑ ต่างหาก คฤสโตเฟอโคลัมบัสถือเอาแผ่นดินที่ไปพบนั้นเปนเมืองขึ้นของประเทศสเปน จึงเกิดอำนาจแข่งโปจุเกตขึ้นในทางเที่ยวหาเมืองขึ้นแต่ครั้งนั้น จนต้องไปขออาชญาโป๊ปให้ป้องกันการที่จะแย่งชิงเมืองขึ้นกันในระหว่างโปจุเกตกับสเปน โป๊ปจึงเอาแผนที่โลกเท่าที่รู้อยู่ในเวลานั้นมาขีดเส้นแต่เหนือไปใต้ แลบอกอาชญาว่า บันดาแผ่นดินข้างตวันตกของเส้นนั้น ถ้าพวกสเปนไปพบ ให้เปนเมืองขึ้นของสเปน ข้างตวันออกของเส้นออกของเส้น ให้เปนของโปจุเกต แต่ทั้งสองประเทศต้องสอนคฤสตสาสนาให้แพร่หลายในเมืองเหล่านั้น จึงจะมีอำนาจตามอาชญาของโป๊ป