ละลำ พลพายมีเครื่องศัสตราวุธซ่อนในเรือครบมือ ไปแต่เวลาดึก ไปจอดซุ่มอยู่ที่คลองบางปลาหมอ (สืบไม่ได้ความว่าอยู่ตรงไหน แต่เห็นจะเปนคลองแยกจากคลองเมืองทางฝั่งเหนือ อยู่พอพ้นเขตพระราชวังไปทางด้านตวันออก เดี๋ยวนี้สูญเสียแล้ว) ขุนอินทรเทพนั้น (เปนเวร) ลงเรือตามเสด็จในขบวร ก็เตรียมไปพร้อมสรรพเช่นเดียวกัน
๑๕ครั้นถึงวันกำหนดเวลาเช้าตรู่ขุนวรวงศาธิราชกับท้าวศรีสุดาจันทร์พาพระศรีศิลป์กับธิดาที่เกิดใหม่ลงเรือพระที่นั่ง (ที่ท่าวาสุกรี) ออกจากท่าไปพอพ้นปากคลองสระบัว พวกที่ไปซุ่มคอยทำร้ายก็พากันเอาเรือออกสกัดหน้า ขุนวรวงศาธิราชเห็นเรือมาแปลกประหลาท ร้องถามไปว่า “เรือใครเข้ามา” ขุนพิเรนทรเทพร้องตอบว่า “กูจะมาเอาชีวิตมึงทั้งสอง” ขณะนั้นเรือขุนอินทรเทพที่ไปในขบวรก็ขนาบขึ้นไป ช่วยกันกลุ้มรุมจับขุนวรวงศาธิราชกับท้าวศรีสุดาจันทร์แลธิดาฆ่าเสียในที่นั้น ส่วนอุปราชจันก็ถูกหมื่นราชเสนหา (นอกราชการ) ยิงตายกลางทางในเวลาเมื่อจะมาคอยรบเสด็จณพะเนียด ขุนพิเรนทรเทพสั่งให้เอาศพคนร้ายทั้งนั้นไปเสียบประจานไว้ที่วัดแร้ง
๑๖เมื่อกำจัดขุนวรวงศาธิราชกับท้าวศรีสุดาจันทร์แล้ว ขุนพิเรนทรเทพกับขุนอินทรเทพแลขุนนางทั้งปวงก็กลับเข้าไปรักษาพระราชวัง แล้วสั่งให้พระรักษ์มนเทียนกับหลวงราชนิกูลเอาเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์ไปยังวัดราชประดิษฐาน ทูลอัญเชิญพระเทียรราชาให้ลาผนวช แล้วรับเสด็จเข้าสู่พระราชวัง ข้าราชการทั้งปวงก็พร้อมกันถวายราชสมบัติราชาภิเษก ถวายพระนามว่า สมเด็จพระมหาจักรพรรดิ
