๑๗เมื่อเสร็จการราชาภิเษกแล้ว สมเด็จพระมหาจักรพรรดิโปรดให้พระราชครูทั้ง ๔ ปรึกษาความชอบของผู้ที่ได้ร่วมคิดกันกำจัดขุนวรวงศาธิราชกับท้าวศรีสุดาจันทร์ แล้วปูนบำเหน็จตามลำดับกัน คือ
สถาปนาขุนพิเรนทรเทพเปนเจ้าขันธสิมาครองเมืองพิษณุโลก ทรงพระนามว่า พระมหาธรรมราชา เหตุด้วยฝ่ายบิดาเปนเชื้อราชวงศ์พระร่วง ฝ่ายมารดาเปนเชื้อพระวงศ์สมเด็จพระไชยราชาธิราช ให้สำเร็จราชการหัวเมืองเหนือทั้งปวง แลพระราชทานพระสวัสดิราชธิดาซึ่งทรงสถาปนาเปนพระวิสุทธิกษัตรีย์ให้เปนพระมเหษีด้วย
ส่วนผู้มีความชอบนอกจากนั้น ให้ขุนอินทรเทพเปนเจ้าพระยาศรีธรรมาโศกราชครองเมืองนครศรีธรรมราช ให้หลวงศรียศเปนเจ้าพระยามหาเสนาที่สมุหพระกลาโหม ให้หมื่นราชเสนหา (ในราชการ) เปนเจ้าพระยามหาเทพ พระราชทานพระราชธิดาเกิดแต่พระสนมให้เปนภรรยาด้วยทั้ง ๓ คน หมื่นราชเสนหา (นอกราชการ) นั้นให้เปนพระยาภักดีนุชิต แลเลื่อนพระยาสวรรคโลก พระยาพิไชย เปนเจ้าพระยาทั้ง ๒ คน แล้วทรงแช่งไว้มิให้ผู้หนึ่งผู้ใดทำร้ายแก่ผู้ที่ได้มีบำเหน็จความชอบทั้งนั้นเปนอันมาก เรื่องพระเทียรราชาได้ราชสมบัติมีเนื้อความในหนังสือพงศาวดารดังแสดงมา
แต่ความที่กล่าวในหนังสือพระราชพงศาวดารฉบับสมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรสแตกต่างกับหนังสือพระราชพงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐอยู่ ๓ ข้อ คือ
