ผู้สร้างสรรค์:พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
หน้าตา
←รายชื่อ: ม | มงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ (พ.ศ. 2424–2468) |
พระมหากษัตริย์แห่งประเทศสยาม เสวยราชย์ตั้งแต่ พ.ศ. 2453 จนสวรรคต นับเป็นรัชกาลที่ 6 แห่งราชวงศ์จักรี นามปากกา "นายแก้ว นายขวัญ", "ศรีอยุธยา", ฯลฯ |
งาน
[แก้ไข]กวีนิพนธ์
[แก้ไข]- คำนมัสการคุณานุคุณ (2468) (ต้นฉบับ)
- โคลงโลกนิติจำแลง (2504) (ต้นฉบับ)
- บทเสภา เรื่อง พญาราชวังสัน กับ สามัคคีเสวก (2468) (ต้นฉบับ)
- "บทเห่", ใน ประชุมกาพย์เห่เรือ (2460)
- "บทเห่", ใน ประชุมกาพย์เห่เรือ (2464) (ต้นฉบับ)
- ประชุมคำสวดนมัสการ (2471) (ต้นฉบับ)
- "ประมวลสุภาษิต", ใน ศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต (2501) (ต้นฉบับ)
บทละคร
[แก้ไข]- ฉวยอำนาจ! (ม.ป.ป.) (ต้นฉบับ)
- "ท้าวแสนปม", ใน ศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต (2501) (ต้นฉบับ)
- พระร่วง บทละคอนร้อง (2467) (ต้นฉบับ)
- พระราชนิพนธ์พระร่วง (ม.ป.ป.) (ต้นฉบับ)
- "มัทนะพาธา", ใน ศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต (2501) (ต้นฉบับ)
- เรื่อง พระร่วง หรือขอมดำดิน (2490) (ต้นฉบับ)
- "ศกุนตลา", ใน ศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต (2501) (ต้นฉบับ)
สารคดี
[แก้ไข]- การลาดตระเวนในสงครามสนามเพลาะ (2476) (เริ่มดัชนี)
- บ่อเกิดแห่งรามเกียรติ์ (2456) (เริ่มดัชนี)
- เปรียบนามสกุลกับชื่อแซ่ (2490) (เริ่มดัชนี)
- พระเป็นเจ้าของพราหมณ์ (2503) (ต้นฉบับ)
- เมืองอิยิปต์ (2517) (เริ่มดัชนี)
สมุดภาพ
[แก้ไข]- ภาพฝีพระหัดถ์ชนิดภาพล้อเส้นหมึก (ม.ป.ป.)
- สมุดรูปตัวอย่างเครื่องแต่งตัวลครพูด เรื่อง พระร่วง (ม.ป.ป.) (ต้นฉบับ)
อื่น ๆ
[แก้ไข]- นิทานทองอิน (2507) (ต้นฉบับ)
งานที่เกี่ยวข้อง
[แก้ไข]ดูเพิ่ม
[แก้ไข]
งานที่บุคคลนี้สร้างสรรค์ขึ้น ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก