นิทานเวตาล
นิทานเวตาล
ของ


พิมพ์แจกเป็นที่ระลึก
ในงานพระราชทานเพลิงศพ
ท้าววรคณานันต์ (ม.ร.ว.ปั้ม มาลากุล)
วันที่ ๒๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๒
ณเมรุวัดเทพศิรินทราวาส

พิมพ์ที่โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร
สารบัญ
บรรณานุกรม[แก้ไข]
- น.ม.ส. (2482). นิทานเวตาล. พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร. [พิมพ์แจกเป็นที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงศพท้าววรคณานันท์ (ม.ร.ว.ปั้ม มาลากุล) วันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2482 ณ เมรุวัดเทพศิรินทราวาส].

งานนี้ ปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติแล้ว เพราะลิขสิทธิ์ได้หมดอายุตามมาตรา 19 และมาตรา 20 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ซึ่งระบุว่า
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นบุคคลธรรมดา
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ถึงแก่ความตาย
- ถ้ามีผู้สร้างสรรค์ร่วม ลิขสิทธิ์หมดอายุ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายถึงแก่ความตาย หรือ
- เมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก ในกรณีที่ไม่เคยโฆษณางานนั้นเลยก่อนที่ผู้สร้างสรรค์ร่วมคนสุดท้ายจะถึงแก่ความตาย
- ถ้ารู้ตัวผู้สร้างสรรค์ ในกรณีที่ผู้สร้างสรรค์เป็นนิติบุคคล หรือถ้าไม่รู้ตัวผู้สร้างสรรค์
- ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้สร้างสรรค์งานนั้นขึ้น
- แต่ถ้าได้โฆษณางานนั้นในระหว่าง 50 ปีข้างต้น ลิขสิทธิ์หมดอายุเมื่อพ้น 50 ปีนับแต่ได้โฆษณางานนั้นเป็นครั้งแรก
